Witam Was jest juz pozna godzina, ale nie moge spac wiec postanowilem tu cos naskrobac. Potraktujcie ten wpis jak tylko chcecie, ale pozwolcie ze opowiem Wam w skrocie moja historie,

Na to forum przyszedlem jak wielu po rozstaniu z dziewczyna nie mogac sie odnalezc i nie wiedzac co dalej ze soba zrobic, naszczescie natchneliscie mnie pozytywna energia i duza wiedza na temat podrywu jak i zycia (blogi nie ktorych ludzi na tym forum naprawde daja do myslenia i do popatrzenia na swiat troche inaczej). Mysle ze dosc szybko podnioslem sie z dolka i zaczalem dalej szczesliwie zyc. Nastepnie przyszedl czas na dziewczyne, ktora mialem 2-3 lata (aktualnie nie jestem z nia pol roku). Tak to ona zerwala i nie widze powodu do wstydu ze to Ona zrywa. Najwazniejsze jest by stanac na nogi jak najszybciej.

Przez 6 miesiecy nie mialem do czynienia z zadna dziewczyna jesli chodzi o sex czy jakie kolwiek bajery. Czemu ? Tego nie wiem. Nie wrocilem do formy a moze jeszcze sie nie ogarnalem do konca, ale czy jestem z tego powodu smutny ? Napewno Nie. Choc niekiedy samotnosc i chec sexu doskwiera to jakos nie widze tego by isc na impreze i wyruchac pierwsza lepsza. A moze poprostu tego mi trzeba nie wiem choc czy bedac szczesliwy zyjac to czegos wiecej trzeba ?. Wydaje mi sie ze nie choc zapewne wielu powie ze najwieksze szczescie jest przy drugiej osobie ktora sie kocha z wzajemnoscia.

W tym roku zmarl mi dziadek, zerwala ze mna dziewczyna (pierwsza milosc) a teraz jeszcze mam problemy z sercem problem na tyle powazny ze 3 lekarzy daje mi od 20 do 30% szans na przezycie kolejnych 2 lat i nie ma jak tego wyleczyc. Dowiedzialem sie tego pare tygodni temu i choc jeszcze nie pogodzilem sie z tym to od tygodnia patrze na swiat troche innaczej. Ciesze sie z kazdego danego mi dnia powodow do usmiechu jest milion na tym swiecie lecz wielu ludzi nie dostrzega tego i ciagle narzekaja a to na prace a to na korki a to na swoja milosc. Szczerze ? Nie da sie tego sluchac. Rozumiem miec problem ale narzekac caly czas na to samo jest bardzo nie rozsadnie bo dzis jestes jutro moze Cie nie byc a zyc ciagle smutnym, zdenerwowanym czy tez zlym jest poprostu nierozsadnie i przedewszystkim glupio zwlaszcza ze w wielu sytuacjach jest mozliwa zmiana tylko trzeba zaryzykowac.

Tak musze sie pochwalic zaryzykowalem z praca poszedlem na kurs za ktory musialem sam zaplacic ponad 7 tys zl a potem na wlasna reke znalezc sobie prace. Pamietam bylo mega ciezko ledwo wiazalem koniec z koncem, ale na samym koncu okazuje sie ze bylo warto.

Teraz gdy nie wiem czy jutro sie obudze w domu czy w szpitalu podlaczony do sprzetu patrze na ten swiat innaczej. I choc przychodza mi do glowy glupie mysli wiem ze mam te lata na zycie tak by spelniac sie w 100% by na koncu powiedziec sobie "Zylem najlepiej jak potrafilem" mimo tego ze zawsze marzylem o wielkiej milosci bez shit testow i innych pierdół wiem ze nie ma sensu sie bawic w cos co jest tak naprawde skazane na porazke i nie mowie tu ze druga osoba moze mnie nie pokochac tylko o tym ze normalnie funckjonowac bede przez max 1.5 roku potem juz stane sie nie poradny i bedzie musial sie ktos o mnie troszczyc i mi pomagac. Wiem ze to jest tylko gadanie bo przez 1.5 roku mozna stworzyc naprawde zajebisty zwiazek to zdanie na ten temat mam takie jakie mam i chyba nic tego nie zmieni.

Nie pisze tego bloga by sie wyzalic bo nie mam w sobie ani zalu ani zlosci tylko byscie wyciagneli jakies z tego wnioski.

Dobranoc.