O czym z nią rozmawiać? A może inaczej zadajmy pytanie: o czym rozmawiać ze swoimi męskimi znajomymi?

Cóż, drugie pytanie jest dość nietypowe. No bo przecież jak to? Po prostu się rozmawia. A dlaczego się tak po prostu rozmawia? Bo się jest sobą. Nie analizuje się i mówi się to, co chce się powiedzieć. Jak palnie się głupstwo, to nie zastanawiamy się nad tym, tylko prowadzimy rozmowę z naszymi kolegami, przyjaciółmi dalej. Żadna filozofia. A jeśli z kobietą by spróbować podobnie? Jeśli by tak kobietę potraktować jak...człowieka, z którym zwyczajnie można porozmawiać bez wymyślania tematów?

- Ale one są inne!
- Kobiety rozmawiają o innych rzeczach niż mężczyźni!
- Kobietę trzeba pobudzić emocjonalnie, opowiadać historie, tworzyć obrazy w jej głowie!

Tak, wszystko pięknie ale niekoniecznie.
Kiedy siedzisz w swojej głowie i zajmujesz się analizą tego, co mówisz jest problem. Bo nie jesteś w interakcji z nią, ale... ZE SOBĄ. Tak, nie jesteś obecny przy niej. Oczywiście jesteś obok niej, stoisz, fizycznie jakieś ciało tam jest, natomiast Twoja psychika wędruje i szuka "tematów", "żartów", "sposobów pokazania jej cech, które mogą się jej spodobać". A gdyby tak stać się takim mężczyzną, a nie tylko próbować jej pokazywać się z takiej strony?

Przepraszanie nie jest słabe. Nie robienie, i żałowanie tak. Kiedy prosisz o pozwolenie ryzykujesz brakiem zgody. A w dzisiejszym politycznie poprawnym Świecie, będzie to bardzo częsta reakcja.
Ja często przepraszam - nie zawsze w formie werbalnej, ale jeśli widzę, że kobieta nie reaguje w taki sposób jaki chcę, to potrafię się wycofać z tematu, zmienić go, obrócić całą sytuację, a czasem powiedzieć to magiczne słowo - jak teleranek nauczał.
Zrób to, co chcesz. Powiedz to, co chcesz powiedzieć...jeśli się spodoba, to wspaniale dla Ciebie i dla niej. Jeśli nie, zwyczajnie powiedz excuse-moi i dalej bądź sobą.
Jednym z większych plusów takiego zachowania jest to, że od razu będziesz wiedział, czy dziewczyna lubi Cię za to, jaki jesteś naprawdę. Bo udawanie Ci się znudzi. Zaoszczędzisz dużo czasu.
Oprócz tego, ona zauważy, że nie boisz się jej urazić, że nie postępujesz z nią jak z jajkiem. Wiele kobiet bardzo często mówi, że nie lubi jak się z nimi cacka. Na pewno wielu z nas to słyszało. Wyciągnijmy więc z tego wnioski.
Mów to, co myślisz. Samo doświadczenie płynące z reakcji kobiet na co reagują, a na co nie, będzie dla Ciebie bardzo wartościowe

Więc mówić o seksie? Nie mówić o seksie? Mówić komplementy? Nie mówić komplementów? Mówić jej o tym, że kiedy z nią rozmawiasz, to masz z tego niesamowitą frajdę i ona bardzo Ci się podoba? Czy może udawać ( UDAWAĆ, bo symulujemy tylko takie wrażenie) trudno dostępnego?
Na wszystkie odpowiedzi odpowiedź brzmi: tak i nie.
Raz bowiem będziesz miał ochotę powiedzieć jej coś na temat tego, że pod jej płaszczem musi być sama bielizna, a innym razem wcale nie będziesz w humorze, żeby tak powiedzieć.
Siłowy komplement, to nie to samo co bycie zauroczonym czymś u kobiety i wyartykułowanie tego - to bowiem jest prawdziwy komplement. Chcesz go powiedzieć? MÓW!
Słowa, gotowe regułki stały się zasadami. A nie o to w tym chodzi. Chodzi o to, co stoi za tymi słowami, żartami, gestami.
Nie fale radiowe są ważne - mimo, że ona je słyszy w postaci słów. Ważny jest radioodbiornik z którego nadajesz audycje...miejsce z którego słowa wypowiadasz.

Jeśli masz ochotę zobaczyć moje video na ten temat, zapraszam: