Ok jestem winny, artykuł o zdradzie choć szczery, był również testem.

Zastanawiało mnie co bardzie dotrze do użytkowników - żołnierskie podejście gdzie penis jest nazwany chujem, czy też bardziej kulturalne podejście które zapodam tutaj.

W końcu nie wystarczy mówić do rzeczy, trzeba też mówić do ludzi;)

Zdrada to nie proste włożenie penisa do innej szparki czy klepnięcie w tyłeczek nie tej Ani.
Powyższe to objawy.

Prawdziwą zdradą jest zdrada samego siebie, swej drogi do szczęścia. Gdzieś odpuściłeś, gdzieś poszedłeś na niewygodny kompromis i tak wdała się próchnica zdrady.
Z czasem to co miało ci przynosić szczęście i być realizacją twoich marzeń o czułej napalonej na ciebie rakiecie przy której supermodelki to pasztety, z którą mógłbyś przegadać miesiąc i zastanawiać się co tak krótko, zmieniło się w szarą srajtaśmę, robienie dobrej miny do złej gry, gdzie nikt nikogo nie zdobywa, tylko co najwyżej zbywa.

I nie wiedząc jak i kiedy masz kobietę która cię nie podnieca, ma stertę wkurzających wad, na bycie z którą "godzisz się" w imię lepszych czasów.

Przecież to historia przerabiana tu setki jeżeli już nie tysiące razy. I nie jest żadną tajemnicą że przyczyna na ogół jest prosta - ktoś odpuścił, a na ogół to wszyscy.

I co teraz zamierzasz z tym zrobić?

- dusić się w tym nieudanym związku, zapewniając siebie i ją że wszystko jest ok z miną godną męczennika, szukając kawałka tęczy w innej parze stringów?

- Wstać, nazwać chujnię (sorry miało być kulturalnie, ale raz do kroćset musiałem!) po imieniu i zająć się naprawą tego, bez względu na to czy naprawą jest praca na związkiem, czy też sobą + wymiana kobiety na lepszą?

Chyba wszyscy wiemy że jedna z tych opcji to pokazanie jaj i postęp w swoim rozwoju jako mężczyzna a druga to dużo nowych przyjaciół na forum dla początkujących..

Zdrada jest wynikiem tego że nie wierzysz w siebie samego, w swe prawo do szczęścia, w zasady które owo dają. Słowem tego że frajerzysz.