Cześć, piszę to pod wpływem emocji zaraz po wydarzeniu.

Otórz chodzi o kumpli. Odnowiłem parę starych kontaktów (tzw. melanżownicy) i odkryłem jeszcze więcej swoich słabości.

Pojechałem z nimi na wycieczkę do imprezowego miasta, nie miały być to kluby ale takie bardziej spontaniczne zobaczymy co się będzie dziać (wtorek to trochę pusto)

No i właśnie, nie wiem czy tu chodzi o mnie czy o nich ale poczułem coś takiego, jakby bariera między nami. Czułem, że to wszystko jest takie sztuczne, że tak naprawdę każdy z nas się trochę jakby krępuje. Że każdy z nas ma na sobie maskę starego siebie.

Ci moi znajomi na widok ładnych dziewczyn zaczynali gwizdać i krzyczeć "fajna dupa", " ej lala" no i te rozmowy czego oni by to z nimi nie robili.

W takich momentach myślę, że bym się może przełamał i w końcu zrobił to na co mam ochotę ale ten jebany stres i jeszcze ta aura znajomych którzy tak naprawdę wywołują tylko presję. Jest to coś takiego, że czuję się innym jakbym nie pasował do tych nocnych klimatów klubów i alkoholu.

Ale jednak coś mnie tam ciągnie, te seksowne dziewczyny. Później taki wypad przeważnie kończy się zgonem paru osób, i przyjazdem wkurwionym do domu waląc w nim konia.

Jestem tak zły, że aż zdeterminowany do zrobienia czegoś w tym nudnym życiu. Marzę o tym, żeby poznawać same dziewczyny, mieć w końcu ten seks.

Samych toksycznych ludzi poznaje zawszę. Naprawdę ciężko poznać fajną ekipę ludzi, bo przeważnie są to zamknięte grupy.

Ta jebana nieśmiałość mnie dobija. Boję się porażek ale chyba również sukcesów.