Nie oszukuj się.

Pomagasz innym?
Masz poczucie, że musisz?
A myślisz, że jakbyś leżał obdrapany, śmierdzący i zniszczony przez życie na ulicy, to z tłumu ludzie by się wyrywali do pomocy?
Jeżeli tak, to za dużo filmów oglądasz.

Mówisz, że chcesz pomóc tej super lasce?
Nie okłamuj się. Jak byłaby brzydka, schorowana i żebrała by w rynsztoku, to MOŻE rzuciłbyś jej zetę na odczepne, tak by tylko zaspokoić swoje romantico sumienie.
Z tym pomaganiem to też ciekawa sprawa:
Pomagamy bo: Czujemy się wtedy potrzebni, silni, mądrzejsi, podnosi się nasze poczucie wartości itp.

Jest jeszcze druga możliwość dlaczego się pomaga innym.
Odczuwasz potrzebę pomocy, bo Twój mózg widzi w sobie konflikt, spięcie, syf, i szuka dróg by to naprawić. Nie zawsze znajduje odpowiednie rozwiązania i sposoby - odnosząc się do powyższego przypadku: ze strachu przed własną utratą wartości i za tym idącym cierpieniem, następuje zaprzeczenie własnego problemu, więc problem jest wypierany na zewnątrz i tam dopiero się chce go naprawiać. Stąd się bierze miękkie serduszko i natarczywa rycerska chęć niesienia pomocy innym.
I taki typ może wszystko dookoła ponaprawiać, a mimo to spokoju nie zazna. Bo problem do rozwiązania ma wewnątrz siebie. Dlatego jeżeli czujesz, że chcesz komukolwiek pomóc, zastanów się dobrze, czy Ty sam nie potrzebujesz swojej własnej uwagi.

Druga sprawa oszukiwania samego siebie:

Mózg dąży do harmonii, równowagi i zaspokojenia swoich wszystkich potrzeb.
Skupię się na emocjach.
Mózgowi to po chuju, czy to będą realne emocje czy zmyślone.
Dlatego ludzie lubią marzyć, oszukiwać samych siebie odnośnie własnej wartości, sytuacji życiowej. Bo to jest.... po prostu zajebiście wygodne. Można zdobyć pozytywne emocje zupełnie za friko, nie płacąc za nie działaniem. Tyle, że to oszustwo tragiczne w skutkach. Bo to w rzeczywistości się żyje, a nie w głowie. A życie weryfikuje pomyślunek i dramat gotowy.
W dodatku poprzez utopijne fantazjowanie - zmniejsza się głód na pozytywne emocje, tym samym traci się chęci na działanie -> bo w sumie bilans emocji się zgadza, więc po co coś robić? Przecież mózg nie widzi już potrzeby do akcji. Potrzeby zostały zaspokojone imitacją - to samo się tyczy masturbacji (potrzeba seksu), i przykładowo miniczatu na tym portalu (potrzeba przyjaźni, akceptacji).
Chodzenie po werterzych wzgórzach jest jak trucizna... Więc jeżeli ją odstawisz i przestaniesz tkwić w marzeniach i zmyślonych światach - Twój organizm sam z siebie zmusi Ciebie do działania. Ciepienie spowodowane rzeczywistością będzie tak silne, że samo Ciebie popcha do roboty. Bo innego wyjścia nie będzie.

Nie chodzi o to - by nie marzyć - a o to - by w swojej głowie nie tkwić.
To jest prosty przepis na to, jak być "Tu i Teraz".

Tak samo jest z mówieniem o swoich planach życiowych.
Plan jest po to, by go wykonać i znaleźć się w lepszej sytuacji -> jest to dążenie do pozytywnych emocji. A rozpowiadając o swoich ambitnych planach - człowiek już zdobywa pozytywne emocje, okradając się w ten sposób z motywacji do działania. Dlatego chwalenie się swoimi planami nie jest zbyt rozsądne - jeżeli ma się na uwadze skuteczność w ich wypełnianiu.

Jeżeli chodzi o manipulacje. To jest grupa ludzi w pytkę na nie podatna.
Mają następujące cechy:
Boją się być same, nie chcą izolacji, pragną akceptacji grupy, boją się odrzucenia przez co mają większe parcie na dostosowywanie się do warunków rzucanych przez innych.

Moje blogi coraz częściej przypominają notatki zamiast przedstawienia. Żeby była jasność, odbiorcą bloga jestem ja.
To tyle na dzisiaj.
Hej