Moj pierwszy wpis na blogu byl bardzo optymistyczny. I co z tego? Czas ktory przelecial moge uwazac za stracony. Niewiele zrobilem by zmienic moje relacje z kobietami. Tak tak wszystko jasne to wszystko moja i tylko moja wina. Brak dzialania, konsekwencji, brak inicjatywy, lenistwo. Caly czas mialem strasznie zjebany humor. Niskie poczucie wartosci. Walka z samym soba. Ale czuje ze cos sie zmienia ( moje inner game). Niedawno poczulem ze cos sie we mnie otworzylo. W srodku. Jakbym na nowo odkryl siebie. Zobaczylem jaki zly styl zycia prowadze. Niewielu kolegow. Kiepskie relacje z kobietami. Prawie nigdzie nie wychodze. Zobaczylem ze moj strach, moje zle samopoczucie, moja niepewnosc ma bardzo glebokie korzenie w moim dziecinstwie. Tak tak kurwa. Bylem wychowany wsrod kobiet - mama babcia ciocia etc. Tak pamietam ze caly czas bylem wychowywany w strachu. Na ulicy jest niebezpiecznie, uwazaj na siebie. Pamietam jak czesto mialem problemy na podworku. Potem wyjechalem za granice.

Ostatnio jadę autobusem i naprzeciwko mnie stoji ładna HB9 z szalikiem, jaki teraz jest modny. No to podchodzę z uśmiechem i mówię: Wszystkie dziewczyny ostatnio mają taki szalik? Ona „no cóż życie”. A ja: „Moja koleżanka ma identyczny mówiła, że po babci, ale ja tam nie wierze ”. Ona „Ja też dostałam od babci, ale pewno mi nie uwierzysz”
Rozmowa dobrze się potoczyła. Wszystko pięknie gadka. Ona puściła pare sygnałów zainteresowania. Wysiedlismy na tym samym przystanku. Ona si ę pyta czy ide na kampus główny UW. Ja, że nie, ale spodobałaś mi się, dasz mi swój numer. Ona, że chyba niee. Powiedziałem spoko, narazie i poszedłem. Jednak wiem, że jakbym chwile, jeszcze z nią pogadał to dałaby mi swoj numer. Już raz tak miałem, że na chyba nie, trzeba było powiedzieć chyba tak i dziewczyna dawała numer.

Jeszcze jedna akcja siedzą 2 koleżanki przede mną a ja tak

nogę miałem wyprostowaną w stronę przejścia autobusowego. No i jedna

wstaje i delikatnie mi stanęła na buta może nie poczuła może nie no ale

to nic. Bo druga została i siedzi przede mną a ja z kumplem siedzę i

mówię do niego głośno specjalnie by jej koleżanka to słyszała : Słuchaj

ta dziewczyna co tu siedziała teraz stanęła mi na nogę i nawet nie

przeprosiła udając że nie widzi. To nic ale stanęła mi obcasem w sam

środek mojej nogi. No rozumiem mogła nie poczuć ale jak można nie czuć

różnicy pomiędzy podłogą a moją miękką stopą
To co kolega tam

mówił już nieważne Ale zależało mi o tym by ta koleżanka to słyszała

Witam!

Przeczytałem niedawno książkę którą polecił mi mój znajomy. Oczywiście książka pt „Jak poderwać kobietę?”. Ogólnie rzecz biorąc książka bardzo średnia.. Książka nie uczy jak postępować z kobietami. Chociaż są tam jakieś porady w stylu jak się poruszać czy jak się zachowywać itd. Szczerze powiem że więcej można się nauczyć jak postępować z kobietami z tej strony niż z książki którą przeczytałem..

Dobra do rzeczy. W tej książce koleś głownie opisuje sytuacje w jakich można zagadać w różnych miejscach do kobiety i przedstawia gotowe teksty na poderwanie ich.. Z początku pomyślałem że te teksty są beznadziejne ale nie wszystkie!
Kilka z nich postanowiłem przetestować (moim zdaniem najciekawszych). Tak z czystej ludzkiej ciekawości czy to aby na pewno się sprawdza. Ku mojemu nie krytemu zdziwieniu niektóre na prawdę daj rade! (oczywiście nie zawsze)