To jest fragment z pewnego bloga. Można się z nim zgadzać lub nie. Każdy ma prawo do własnej wypowiedzi i opinii.
Jedni zauważyli poruszane poniżej zjawisko wcześniej, inni sami w nim uczestniczą, inni dostrzegą je później.

Wpis nie jest wymierzony wrogo dla idei tego portalu (nie wiem czy administracja go zaakpceptuje)

Dawno mnie tu nie było, oj dawno. Moje życie zmieniło się diametralnie od ostatniego logowanie na tym forum. Lecz nie z tym chce się tutaj podzielić.

Duża część tematów na forum ma jedną część wspólną - zepsuty mindset autora. I to nie jest tak, że on od początku jest zepsuty - nie, po prostu w którymś momencie zaczyna on się psuć i jeśli szybko nie podejmie się akcji naprawczej to istnieje ryzyko że nie ogarniemy się w porę z tym gdzie jesteśmy, a moment oświecenia przyjdzie już po fakcie i będzie będzie okraszony głośnym "kurwa mać".

Cześć! Niektórzy być może kojarzą mnie z forum, nadszedł w końcu czas na pierwszego bloga. Chciałbym w nim opowiedzieć nieco o mojej przygodzie z PUA i jak ona wpłynęła na mój aktualny związek. Żebyście mnie jednak dobrze zrozumieli musimy się na moment cofnąć do roku 2014...

Witam was drodzy podrywaje!

Wielu z nas widzi same pozytywne aspekty bycia uwodzicielem, mistrzem słów i mistrzem działania na emocjach, ale czy aby na pewno PUA nie ma jakiegoś negatywnego czynnika, który może powodować wewnętrzny niepokój? Opowiem wam o tym jak z pozoru ciekawy świat PUA może (choć nie musi) stać się waszą klątwą. Usiądźcie wygodnie i zaczynamy!

Róźne tematy przewijają się na forum, różne dziwne rozkminy czytam. Nie jestem alfą i omegą i zdarza mi się opuścić garde i dostaje wtedy lewego prostego na kły, jestem wtedy na siebie wściekły, ale wyciągam wnioski, a to jest najważniejsze.