Ja jeszcze nie wróciłem do byłej, ale mój znajomy w gimnazjum bodajże(?) był z dziewczyną rok, po czym ona zerwała z nim dla innego, z którym była przez rok. Z nim również zerwała i wróciła do mojego znajomego. Są do tej pory razem, w tamtym roku się oświadczyli (7-8 lat stażu, nie pamiętam dokładnie)

Ja wiele razy słyszałem o szczęśliwych powrotach, natomiast uważam że powrót ma sens pod warunkiem że kurewsko dużo wody upłynie i wykonasz kurewsko ciężką prace nad sobą.

Ja nie potrafił bym "dotknąć" dziewczyny, która po zerwaniu ze mną była z kimś innym. Dla mnie to jest ta granica nie do przekroczenia.
Po zerwaniu ta myśl, że mogę ją odzyskać była dla mnie impulsem do pracy nad sobą. Jeśli stanę się atrakcyjnym facetem będą mógł mieć każdą i ją też. Czas leciał, ciężko zapierdalałem, potykałem się, popełniałem błędy ale coraz mniej o niej myślałem. Po pewnym czasie zacząłem otwierać oczy, że moja księżniczka wcale nie była taka super jak na początku myślałem. Zacząłem dostrzegać jej wady i zalety innych kobiet. Przyszedł ten czas kiedy leciały od niej oznaki zainteresowania, jakieś plotki, że myśli o powrocie, że żałuję. Mogłem to poprowadzić do powrotu ale wcale ale to wcale mnie nie interesowało. Do tej pory mnie zagaduję i szczerzy od ucha do ucha na mój widok mając już obrączkę na palcu a ja nadal ją chłodzę.

Wszystko się da, ale najczęściej po prostu nie warto. Bądź co bądź związek zaliczył dzwona z drzewem, chemia miała czas umrzeć, padły słowa, których nie można cofnąć. Zaczęcie od nowa nie rozwiązuje żadnych problemów, które doprowadziły do rozpadu. Gdzieś w głowie pozostaje ta myśl, że już kiedyś ta osoba Cię zawiodła, opuściła, że mieliście przerwę, podczas której ktoś bolcował twoją Basię. Że był czas, kiedy nie znaczyłeś dla tej osoby nic.

Z moich obserwacji najczęściej udane powroty mają ludzie, którzy nie potrafili ogarnąć sobie innej sensownej opcji. Takich, którzy czuli, że zasługują na coś więcej, ale życie ich zweryfikowało, nabrali pokory i wrócili z podkulonym ogonem.

Dylemat mniej więcej czy remontować silnik w aucie czy zmienić furę!

Wszystkie które ze mną zerwały nie chciały powrotu
W sumie te z którymi ja zerwałem też nie xD

Ja nigdy tego nie sprawdzałem. Jednak każda kolejna kobieta i każda kolejna relacja daje coś, czego nie dawała poprzednia. Nie rozumiem czemu miałbyś robić krok wstecz? Czyżby źródełko aż tak wyschło?

U mnie powrót był przerabiany i to 2 razy. NIE polecam. Człowiek musi chodzić jak na szpilkach. Każdy błąd, kłótnia, zgrzyty mają dużo większą moc niż przed rozstaniem. Ciężko skleić porcelanowy wazon, który razi się stłukł. DA się, ale nie warto, gdyż wymaga to ogromu pracy nad sobą z obydwu stron, ciężko na nowo wskrzesić na nowo uczucie, u którejś ze stron. Nakład energii jaki wkładamy w powrót jest po prostu nieproporcjonalny do wyniesionych korzyści. Jeśli chodzi o przykłady związane z powrotami u moich znajomych ,to żaden z tych powrotów nie zakończył się powodzeniem.

Życie pisze zaskakujące scenariusze. Znam przykład powrotu po dwóch latach gdzie to kobieta się ubiegała o mojego kumpla. Ale po chyba roku się rozstali. Powodem ponownego rozpadu związku nie jest sam fakt, że się wróciło tylko powracanie do starych błędów. Dodam tylko, że to ten kolega zerwał po roku. Panna się okrutnie spasła i zrobiła się wtedna.

Wróciłem do ex po 4 latach , jednak nic z tego dobrego nie wyszło i po 2 miesiącach się rozstaliśmy...
Przez ten czas ciężko nad sobą pracowałem , zmieniłem się ale ona ciągle stała w miejscu.

kiedyś "zawiesiłem" małżeństwo na cztery miechy, nic wielkiego, wróciłem bo dupa denna była... i za chwilę mamy z żoną 37 lat po ślubie - jak masz jaja, to wszystko przejdzie...

Bez sensu kompletnie, coś się kończy - coś się zaczyna.

Obstawiam, że nie pytasz bez powodu..
Wykorzystaj ten czas na zmianę siebie, zadbanie o wygląd, samorozwój, pasje.. ale nie będę Ci pierdolił farmazonów, że to Ci zastąpi ciepło drugiej osoby.. o nie. na bank pasja nie zastąpi Ci panienki.. tylko widzisz. to działa mniej więcej tak, że jak się zapuścisz i odpuścisz to nie wróci ani była, nie pojawi się tak łatwo "inna" - będziesz czuł coraz większą frustrację, co bezpośrednio odbije się na Twojej psychice. Po co?

Idź na siłownie, pobiegaj, zapisz się na język, wyjdź na imprezę, poznawaj ludzi..
Ten ból nie minie dopóki nie poznasz nowej, nie ma takiej opcji,że dobry trening czy nowe spodnie zastąpią Ci panienkę... najpierw zacznij od siebie, potem poznawaj inne - daj sobie z 2 miesiące dla siebie, potem do boju... w końcu złapiesz się na tym, że ta "Twoja" niczym nie przewyższa inne kobiety, które będą Tobą zainteresowane. Właściwie tylko wtedy jesteś w stanie zainteresować byłą.. kiedy poczuje co straciła, a Ty poczujesz, jak bardzo głęboko masz w dupie, kto ją teraz posuwa, mając w głowie, że już po jutrze przychodzi do Ciebie pani X na "seans".

A wracając do tematu : nie warto, bo większość się rozpada w krótkim czasie, każda kłótnia to będzie wypominanie, kto kogo zostawił i dlaczego..

Nie wiem w czym ta przerwa miałaby pomóc? Ja poznałem kobietę 2 tygodnie po rozstaniu z eks i było rewelacyjnie. Fakt, po takim czasie nie ma co mówić o poważnym związku, ale luźna znajomość jak najbardziej. Właśnie wtedy jest najlepszy czas, bo nie masz ciśnienia na nową dziewczynę i podchodzisz do tego z zajebistym dystansem. Nie wiem infreak skąd wziąłeś swoją teorię. Mam nadzieję że nie z autopsji.

Powroty do byłych są tylko po to, żeby samemu przekonać się na własnej skórze, że to się nigdy nie udaje. Jednemu wystarczy jeden powrót, innemu dwa, a jeszcze inny dopiero za dziesiątym razem ogarnie, że nie warto. Na tym forum jest mnóstwo mądrych i przydatnych rzeczy, ale przez niektóry szajs trzeba przejść samemu, żeby przejrzeć na oczy. Nawet przeczytanie miliona podobnych historii i ostrzeżeń tutaj zamieszczonych nic nie da. Chyba każdy tu piszący wjebał się w jakieś gówno przed którym ktoś już tu ostrzegał - ja się mogę do tego przyznać.

Tak jest właśnie z powrotem do byłej.

Wiem coś o tym,wróciłem do ex po 5 miechach przerwy. Uwierzyłem w to jak bardzo tęskni i jej zle bez mojej osoby,tydzień temu zobaczyłem jak pisala z gosciami umawiajac sie na spotkania. Do jakiegoś Włocha pisała ze teskni za nim takie tam.. :3 nie warto bo sam wiem po sobie ze mialem gorycz ze kiedyś mnie już zostawiła bo dostala wiatru w dupie jak poszla na studia. Było po prostu tak dziwnie,uczucie braku pelnego zaufania i tyle To nie to samo już

A ja znam taką sytuacje, mojej znajomej rodzice byli ze sobą x lat, po czym rozstali się(nie znam powodu rozstania), ale nie byli ze sobą ponad pół roku, i po tym czasie wrócili do siebie, a teraz są szczęśliwym małżeństwem od ponad 20 lat .

Wyjątki się zdarzają.

Mój pierwszy i najdłuższy związek trochę potwierdził że niby się da, bo pierwszy kryzys po 4 latach, rozstała się, wróciliśmy i byliśmy jeszcze kolejne 9 ;P, kolejne rozstanie z totalnie innych powodów, totalnie nie mające związku z pierwszym. Jednak teraz z perspektywy czasu to trzeba to było wszystko walnąć po tych 4, myślę że byłbym w innym miejscu teraz, możliwe że szczęśliwszy. Kolejny długi związek na który się zdecydowałem też miał rozstanie i powrót, ale powrót już totalnie nie udany, więc ją zostawiłem w sumie z ulgą, że to już koniec.

Biorąc pod uwagę wszystkie związki które miałem, wszystkie przelotne znajomości, nie ma to sensu, chyba, że na decyzję o rozstaniu miały wpływ jakieś zewnętrzne czynniki a nie samo wypalenie się uczucia i nie ma jeszcze kwasu między ludźmi, jest chęć podjęcia walki. Ale to tylko jeżeli obie strony tego chcą. Jednostronna walka, nawet wygrana, i tak prędzej czy później odbije się czkawką.