Witam

Odświeżę temat ponieważ mam podobny problem z tym, że jestem nieco starszy.

Z moją partnerką jestem razem (byłem?) od września 2016. Dość długo musiałem się starać żebyśmy byli parą ona była mocno niedostępna, długo zwlekała w ogóle z pierwszym spotkaniem. Zabiegało o ni ą wiele facetów ale ostatecznie w końcu to mi się udało.

Ogólnie było super choć nie mieliśmy wiele czasu dla siebie. Pojawił się sex, pierwszy wspólny wyjazd, wyjścia do klubu, wesele, poznanie rodziców ogólnie och i ach. Wszyscy mówili, że jest we mnie zapatrzona. Ja w nią też.

Trochę mnie w niej irytowało jedynie to, że jak zawsze jak gdzieś wychodziliśmy to ona nigdy nie zaproponowała, że zapłaci. W sensie, że zawsze ja płaciłem jak wychodziliśmy do kina czy na kawę. Oczywiście na początku to normalne ale z czasem moim zdaniem powinno się to zmienić. Było mnóstwo sytuacji, w których mogła powiedzieć "€žteraz ja stawiam" ale tak nie nastąpiło. W tym temacie brak gestu z jej strony. Raz ona mnie zaprosiła do teatru na początku i raz do kina. Poza tym nic. Ale nie poruszałem w ogóle tej kwestii.

W ogóle się nie kłóciliśmy. Było błogo. 

Ja jeżdżę na desce (snowboard) więc ona postanowiła, że się nauczy. Pierwszy raz jak pojechaliśmy to szło opornie trochę się denerwowała ale było OK. Ja mam dość porywczy charakter ale starałem się, byłem cierpliwy i było OK. Ona też chwile się wtedy zdenerwowała ale było OK. Ogólnie podchodziła do tego z dużym entuzjazmem. 

Drugi raz pojechaliśmy się uczyć jeździć w nowe miejsce, którego ja nie znałem i wcześniej nie byłem. Ona była niezadowolona już przed wyjazdem, że musi czekać na innych (jechaliśmy w większej grupie), a ja jej kazałem przyjechać wcześniej. Nie było mojej winy, że inni się spóźnili. Następnie jak przyjechaliśmy na stok to już była niezadowolona bo stwierdziła, że to nie dla niej. Że zła górka, że stromo, że orczyk. Ja cały czas byłem przy niej, nadskakiwałem jej i ją wspierałem w nauce. Ona była cały czas niezadowolona chociaż werbalnie tego nie okazywała. Oczywiście za karnety zapłaciłem ja, a ona nawet się nie zająknęła, że np. może ona postawi karnet swojemu nauczycielowi. Š

Jak wróciliśmy to mieliśmy się spotkać wieczorem ale ona na powrocie stwierdziła, że jest zmęczona i nie wie czy będzie jej się chciało. Więc byłem już mega zły i powiedziałem żeby dała znać wieczorem czy się widzimy. I po tym zachowałem się chamsko, odszedłem i nawet się z nią nie pożegnałem bo byłem już mocno w☠☠☠☠...... Nie odezwała się, ja też. To było w sobotę, a dopiero w środę napisała i zapytała czy dalej mam jest dość. Zaproponowałem spotkanie. 

Powiedziałem jej wówczas, że mam do niej żal bo cały dzień jej nadskakiwałem, a ona była ciągle niezadowolona i że nie życzę sobie żeby zachowywała się jak rozkapryszona księżniczka. Ona na mnie najechała, że to był zły stok, że go wcześniej nie sprawdziłem, że tylko na początku byłem przy niej, a potem ją zostawiałem (co nie miało miejsca). Mega mnie to zdenerwowało. Z mojej perspektywy to wygląda tak, że ja się bardzo starałem, a ona jeszcze miała pretensje. Powiedziała mi, że bardzo źle się zachowałem na parkingu, że nawet się z nią nie pożegnałem i chyba miała rację. Przeprosiłem ją na koniec za to. 

Byłem zły więc w czasie tej rozmowy przeszedłem płynnie do tematu płacenia. Powiedziałem, że powinniśmy się traktować po partnersku, jesteśmy już jakiś czas razem i czasami powinna wykonać gest w stylu "dziś ja stawiam/płacę". Tutaj muszę wskazać, że na ten temat rozmawiałem z moją przyjaciółką, która przyznała mi rację. Niestety w nerwach powiedziałem też o tym mojej partnerce co ją mega wkurzyło i zabolało. Powiedziała, że nie sądziła, że rozmawiam o naszych sprawach z kimś innym. Co do tematu z płaceniem powiedziała, że zawsze kolesie za nią płacili i ona myślała, że to mnie obrazi jak ona zaproponuje, że zapłaci.

Ogólnie w czasie tej rozmowy, która trwała z 3 h było z mojej strony wiele wypominania bo już mnie poniosło. Po prostu miałem żal... Ona stwierdziła, że ja chyba chce żeby ona była dla mnie mega grzeczna i ja chce żeby ona mi za wszystko dziękowała. Tak wcale nie jest! Chciałbym tylko partnerstwa i pewnego zbilansowania naszych starań. Ona powiedziała jeszcze z tym płaceniem, że jest wyczulona na takie rzeczy i to zapamięta. 

Po tej rozmowie już nie było dobrze. Niby buzi na koniec ale wiedziałem, że jest nie tak. Napisałem do niej wieczorem, że jeśli teraz potrzebuje czasu dla siebie to niech da znać, a ja zamilknę. Na drugi dzień rano odpowiedziała, że pisze teraz bo nie chciała pod wpływem emocji ale w sumie to nie wie jak ma teraz sobie wyobrażać nasze dalsze relacje, spotkania i rozmowy. Że teraz nie potrafi mi zaufać. Potrzebuje czasu żeby to wszystko przemyśleć i poukładać w głowie. Że zamiast krok do przodu zrobiliśmy kilka kroków w tył. "€žDaj mi czas na to wszystko żeby to jakoś ogarnąć€". 

Ja odpisałem, że mi przykro, że tak myśli ale to szanuje jeśli takie są jej odczucia. Że czasami trzeba się cofnąć żeby potem dalej iść do przodu i że czekam niecierpliwie na znak z jej strony. 

To było w czwartek rano, dziś sobota i cisza.

Sam jak to pisze to wiem, że to wszystko było infantylne. Nie rozumiem dlaczego jest jej aż taka reakcja na takie błahe sprawy. Proste sprawy zostały wyolbrzymione. Mam świadomość, że też przeze mnie. Nie uwierzycie ale oboje mamy po... 31 lat. 

Nie wiem co robić? Widziałem, że najbardziej zabolało ją to, że z kimś rozmawiałem o naszych sprawach? Powiedziałem jej też, że kilka osób mi mówiło, że zachowuje się jak gwiazda. I to był chyba mój gwóźdź do trumny. Szczerość nigdy mi nie pomagała. 

Nie rozumiem tylko dlaczego aż taka reakcja jakby chciała powiedzieć, że to koniec. Albo już to powiedziała. Po czymś takim? Było do tej pory - do tej rozmowy w środę - naprawdę świetnie między nami. 

Czy jedna kłótnia ma wszystko przekreślić? Bardzo mi źle z tym wszystkim i nie chce żeby to się skończyło bo mocno mi na niej zależy i włożyłem w ten związek sporo wysiłku. Nie wiem tylko czy nawet jeśli ona chciałaby być dalej ze mną to będzie tak jak do tej pory w sensie pozytywnym.