Rozmawiałem z nią w niedziele i powiedziała że zawsze zgadzała się na wszystko co powiem i często potrafiła rezygnować ze swoich spotkań mówiąc "Co powie ziemniak ? Pewnie będzie zły.
Jak tak patrzę z perspektywy czasu to ona zawsze była posłuszna (Rezygnowała itd.) do momentu jak poczuła że ją ograniczam, trzymam na smyczy ( czy to na grillach u kolegów, czy studniówce.

To prawda z tym jej wyjściem. Laska wolała się spotkać z przyjaciółkami po prostu, bo one zaproponowały to wcześniej i nie widziała się z nimi długo więc wybrała ich. I bawiłą się na tym spotkaniu na prawdę świetnie "Niby to takie zwyczajne spotkanie ale nigdy nie bawiła się tak dobrze.".
Przyjaciółki naprawdę dały jej dużo emocji, a one po prostu się wygłupiały. Z tego powodu aż wpadłem w zazdrość bo poczułem się gorszy i nigdy nie umiałem sprawić że by ona bawiła się tak samo świetnie i śmiałą się jak z nimi. Jej zdaniem jestem za poważny pomimo iż wie że jestem zabawny i wie jak zachowuje się przy kolegach ("Przy twoich kolegach zachowujesz się jak normalny nastolatek i wolę jak przebywasz z nimi bo mogę popatrzeć jak się śmiejesz. Przy mnie zachowujesz się normalnie jak emeryt i filozof,gadamy aby o poważnych sprawach, nie śmiejemy się praktycznie i wgl. nie mówisz mi o jakiś prostych mało znaczących sprawach.

No właśnie to ona planuje następne wyjścia z przyjaciółkami w których mnie chyba nie uwzględnia. W piątek to wyjście na basen z nimi na którym będzie prawdopodobnie chłopak jej przyjaciółki, a w niedziele to zwykły spacer z nimi.
Ogólnie myślę że jak mnie nie zaprosi ani nic na piątek to po prostu zaproszę kolegów i pojedziemy do miasta do pubu na piwo lub coś że bym nie siedział w domu bo mam zwyczaj taki w nim siedzieć (Mam pasję przy komputerze, uwielbiam czytać książki i ostatnio wziąłem się za Dale Carnegiego, świetna rozwojowa pozycja).

Ogólnie czuję się przytłoczony tym wszystkim, bo z reguły czuję się mało wartościowym człowiekiem i przez to jak się czepiam to laska uważa moje niektóre zachowania za kobiece bo mi mówiła.

Zgadzam się z tym że odsunąłem ją od siebie.
Z moją laską szczerze rozmawiamy i mówiła że 3 tygodnie temu jak się pokłóciliśmy to jej miłość była zerowa do mnie, przez ten czas to odbudowywała i była na poziomie normalnym poziomie. Jej miłość do mnie zmalała do mnie jak zacząłem się czepiać jej o sobotnie wyjście z przyjaciółkami.

Z tego co ona mówiła to przyrzekła sobie że jak znów będę się czepiał i ciągnął kłótnie to ze mną zerwie (Jakoś tego nie zrobiła), w tym momencie myśłałem że chce ze mną zerwać ale nie zrobiła tego.

Ogólnie te słowa powyżej to są jej i sam się dziwię jak ze mną wytrzymuje i co ją do mnie przyciąga momentami.

No właśnie muszę dać jej pospotykać się z przyjaciółkami bo ona już wie że ją ograniczałem i straciła przez to dużo spotkań z nimi. Tylko nie wiem jak zachować w tym wszystkim równowagę.

Dzięki za rady wszystkim

Hah dzięki Kensei za pocisk który można wsm. uznać za konstruktywny .

To czego jak na razie chce ona to dobrej zabawy, alkoholu i innych rzeczy które nie ograniczają jej Ja (Tak mi mówiła).
To czego ja chcę to możliwości rozwoju, likwidowaniu swoich słabości (a przynajmniej ich zmniejszczeniu), rozwijaniu swojej mentalnej dojrzałości, realizacji swoich pasji i uczenia się cieszenia życiem oraz komunikacji z innymi co średnio mi wychodzi. Posiadam narcystyczne cechy czego jestem świadom.

No właśnie muszę przestać naciskać ponieważ to nie idzie do niczego dobrego, wystarczy że powiem coś raz co mi się nie podoba i myślę że to wystarczy.
Myślę że mam takie coś że jak utracę nad moją kobietą kontrolę to myślę że ją stracę. W ogóle nie umiem w niczym zachować umiaru.

Ciężko mi jest zaakceptować właśnie że jednostki mają prawo decydować za siebie nawet jeśli jej decyzje nie są korzystne dla obu osób lub siebie.
I chyba jeśli chce być z moją laską to muszę ją
jednak po części zaakceptować.