Witam. Wlaśnie wstałem po ciężkim tygodniu zapierniczania z myślą, że dzisiaj najprawdopodobniej sie napierdziele %%%. Wydaje się to być mega banalne z tym, że zaczynam wybiegać nieco do przodu bo zdaję sobie sprawę, że coś trzeba zmienić, bo jutro przyjdzie kac i bardziej mam na myśli ten kac moralny, powrót do rzeczywistości, wiecie co tak naprawde to chyba tylko te sobotnie imprezy trzymają mnie w granicach normalności. Może dlatego nie umiem z tego zrezygnowac mimo tego że wiem ze bedzie kac i jeden i drugi. Kolo fortuny tak dziwnie się kręci. Trzeba to zmienić, trzeba się rozejrzeć za jakimiś dziewczynami, a może dzisiaj się uda nawiązać ciekawą znajomość i to będzie milowym krokiem do przodu dla mnie. Szczerze to muszę przyznać, że jestem cholernym leniem, mimo że wiem ,że stać mnie na wiele. Macie jakieś pomysły na to jak najlepiej się motywować do działania , nie chodzi mi o działanie krótkotrwale, a jakby to ująć na stałe. 180 stopni muszę zmienić swoje życie bo czuje że się marnuję, skoro tak czuję to coś w tym jest,nie jestem dumny ze swojej egzystencji, a chciałbym być. Podsumuję, że , moje życie wygląda tak mniej więcej tak; dni wolne - spanie do okolo 9-10, granie w fife 14 na ps3 przez pól, tv, czasami jakaś ksiązka, której nigdy nie mogę skończyć, jedzenie,podrywaj.org i to by praktycznie bylo tyle. Sobota to w sumie wiele się nie róznni z tym ze dochodzi nocny melanż z paczką i jedyny kontakt z dziewczynami( w sensie nardziej związanym z podrywaniem) w pracy i szkole to stosunki tylko czysto koleżeńskie. Niedziela opiera sie przewaznie na spaniu do późnych godzin popołudniowych i praktycznie zerowym działaniem.Dodam , że studiuję zaocznie więc często i gęsto poprostu nie chodzę na uczelnie bo szkoda mi tej wolnej soboty, jutro zresztą też tak będzie,a jak chodzę to albo na wspomnianym kacu, albo po rezygnacji z sobotniej imprezy. Jezeli chodzi o dni pracujące a pracuje na zmianh wygląda to w ten sposób, że wyjeżdzam z domu o 4:50 ( tak rano) a wracam okolo pólnocy 15 godz w pracy plus dojazd, więc tu raczej nie mam pola do dzialania. Macie jakieś pomysły, rady na to,żeby mi się zaczeło chcieć dzialać zarówno jeśli chodzi o kobiety jak i samorozwój, ogólnie żeby życie nabrało głębszego sensu?
P.s Sory za taki długi wpis, ale jeśli komuś zechciało się przeczytać, to niech wie, że chodziło mi też w pewien sposób o takie zrzucenie z siebie ciężaru. Nie jestem również jakimś desperatem, tylko chciałbym zmienić coś w swoim życiu, nadać sens, a to chyba już jest mały pozytyw. Pozdrawiam