Witam,

W związku z kobietą byłem 4 lata. Poznałem ją, uwodziłem wraz z tą stroną, która zawsze mi pomagała w chwilach zawahania. Przez te wszystkie lata mieliśmy głównie wzloty i parę tylko kłótni. Jednak na te wakacje pojechaliśmy do pracy w USA i nie widzieliśmy się prawie 3 miesiące. Potem jeździliśmy razem trochę po Ameryce i tam nastąpił pierwszy zgrzyt. Czułem się tak jakbym był trochę na doczepkę i w ogóle nie potrzebny. To się odzwierciedlało moim nastrojem i powodowało sprzeczki. Jako, że nie lubię chorych sytuacji postanowiłem wszystko wyjaśnić i podjąć jakieś kroki. Wszystko spoko aż do powrotu do Polski. Spędziliśmy kilka dni razem i wydawało mi się, że wszystko będzie w porządku, aż do czasu gdy zacząłem zauważać, że sama się do mnie nie odzywa, nie proponuje spotkań ani się nie angażuje. W końcu ją poprosiłem o spotkanie na którym postanowiłem, że będzie być albo nie być dla naszego związku. Powiedziałem, że według mnie liczy się w związkach szczerość, zaufanie, szacunek i ona mnie tym nie obdarza więc musi podjąć decyzję czy chce naprawić naszą relację oraz czy się rozstajemy. Koniec końców powiedziała mi żebym szukał szczęścia z inną bez podania konkretnego powodu co jak wiadomo trochę jest irytujące

To tak pokrótce opisałem a teraz przybliżę trochę faktów, które jak mam nadzieję pomogą coś z tego zrozumieć...

1. Nigdy nie byłem zwolennikiem całkowitego angażowania się w związek. Dawałem sobie i jej luzu. Gdy padał pomysł mieszkania wspólnego razem w pierwszych latach to zbywałem to żartem jednak z czasem coraz bardziej zaczynałem nad tym myśleć, a ona z kolei coraz mniej chciała się angażować.
2. Starałem się z nią być szczerym i jeśli coś mi nie pasowało to jej to mówiłem i tego samego od niej oczekiwałem.
3. Starałem się zawsze coś fajnego nam wymyślać żeby spędzić razem wolny czas. Ona też na początku to robiła a potem jak już wspominałem nastąpiła kompletna stagnacja z jej strony.
4. Czy byłem romantyczny? Myślę, że tak. Oczywiście nie w sposób, który zakrawa na kpinę czyt. mówienie kocham Cię( tego nie mówiłem aż do dzisiaj), pisanie listów miłosnych. Starałem się zrobić coś czego nigdy nie przeżywała np. zaprosić ją na randkę pod gołym niebem w nocy ze świeczkami. Tak postrzegam romantyczność i tego starałem się trzymać.
5. Z czasem związek powszednieje i nic się na to nie poradzi. Cały czas przecież nikt nie będzie się zachowywał jak w początkowej fazie znajomości i to chyba oczywiste. Jednak zawszę się starałem żeby to nas nie przytłamsiło.

W temacie tym nie chodzi o to jak odzyskać dziewczynę bo nie wierzę że to ma sens. Była zdecydowana i na sam koniec powiedziałem jej, że zasługuje na to bym jej powiedział, że ją kocham bo nigdy jej tego nie powiedziałem. Planowałem to zrobić gdybym się jej oświadczył co coraz bardziej rozważałem gdyż była typem który do samego końca prawie nie robił żadnych gierek i był szczery. Tak więc pytanie brzmi co mogłem zrobić źle i jak takich przypadków unikać w przyszłości?