Historia miała miejsce na tych wakacjach. Wybraliśmy się wraz z ekipą na wyjazd do Krakowa świętować ostatnie dni wolności mojego serdecznego przyjaciela.
Kawalerski jak to kawalerski, multum alkoholu, wynaturzeń no i Duńczycy śpiewający nasz piękny hymn. Ale nie o tym.

Dzień pierwszy naszego pobytu był totalnym spontanem. Nic nie planowaliśmy, niech impreza nas poniesie. Szybki meldunek na mieszkaniu i wyjście na miasto, co by czasu nie tracić za dużo. Na rynku zwiedzanie przenajróżniejszych knajp, lekki small talk z dziewczynami, nic ciekawego. Jednakże ja miałem ochotę coś mocniej podziałać, no jak zawsze chciałoby się powiedzieć. Niestety byłem w tym nastawieniu osamotniony, kumple jak powąchali alkoholu tak nic innego już w głowach nie mieli. Pozostało mi zaakceptować wolę grupy nie chcąc urywać się od ekipy już pierwszej nocy. Taki miałem plan na kolejne wieczory. Jednakże w miarę ilości spożytego alkoholu, co się okazało nastawienie zaczęło się zmieniać. Niektórych dopadało zmęczenie, a niektórzy wręcz przeciwnie poczuli moc, coraz to bardziej pogrążając się w procentowych trunkach. Zaczęły się pierwsze podziały w grupie. Odsiecz przyszła z najmniej spodziewanej strony. Żonaty kolega podczas rozmowy wspomniał, że on by coś w sumie potańczył.

Say no more!

Podłapuję pomysł, zaczynam prawdziwy wywód na temat tego, ile zyska wieczór, jeśli będziemy go spędzać w towarzystwie pięknych kobiet. Ale nie, oni idą pić nad Wisłę.
Nosz kurwa...

W trakcie spaceru w kierunku Wawelu, nawijam dalej chętnemu kumplowi makaron na uszy, że Kraków prezentuje o wiele więcej ciekawych opcji niż picie nad Wisłą. Bang, kumpel przekonany. Urywamy się wspólnie i kierujemy się w centrum.
Z racji, że piątek i sobotę mieliśmy spędzać w Shine, to padł wybór żeby w czwartkową noc ruszyć na Cubano. I tak też z kumplem zrobiliśmy.
Wbijamy, zamawiamy cuba libre (no bo jakżeby inaczej) i idę zrobić obchód na parkiet. Na parkiecie oczywiście ścisk, jednakże nie zrażamy się tym i wbijamy na parkiet potańczyć. Podczas tańców leci obczajka na cały parkiet, no nic nie ma ciekawego. 80% facetów, bleh.
Powrót do baru, kolejny drink. Patrzę przy stoliku siedzą 3 dziewczyny, z braku laku do rozgrzania się będą. Chwilę pogadaliśmy, akurat skończyłem drinka i urywam się na parkiet, bo te dziewczyny to zdecydowanie nie mój target.
Staję na górze schodków przy parkiecie, lustruję wzrokiem cały parkiet i…

mam!

Długonoga blondynka o prostych włosach, wydatnych ustach i twarzy chłodnej jak Syberia, wraz z azjatką tańczą nieopodal mnie. Obok nich tańczy jakichś dwóch orbiterów, ale nie widzę w ich tańcu chemii.
Podbijam. Biorę ją za rękę, mówię swój standardowy otwieracz, patrzę a ta ma dalej poker face, żadnej informacji zwrotnej.
Brrr, zimno.
Ale widzę że nie ucieka, patrzy się na mnie, ręki też nie zabiera, więc korzystając z okazji robię nią obrót i zaczynamy tańczyć. Od razu zaczynam z lekkim small talkiem. Oho, zaczyna być responsywna z pięknym wschodnim akcentem, mimika twarzy też zaczyna powoli u niej działać, a nawet przysiągłbym że przez chwilę jej kąciki ust poruszyły się ku górze.
Jednakże rytmy latino oraz mój osobisty urok mają to do siebie, że potrafią stopić nawet najbardziej lodowate serce. I tak było też tym razem.

W miarę im dłużej tańczyliśmy, tym bardziej zaczynała się otwierać na rozmowę i coraz odważniejszy taniec. Po kilku piosenkach mówię do niej, że tak mnie jej ruchy rozgrzały, że muszę ochłonąć. Bez gwoli wyjaśnienia, biorę ją za rękę i wyprowadzam z parkietu żeby ją wyizolować. Rozmawialiśmy na tyle długo, że zanotowałem już pierwsze kurwiki w jej oczach.
Poznaję w końcu jej imię. Brzmi wschodnio. Zatem pytam się, czy jest ukrainką. Odpowiada przecząco, jednocześnie nie rozjaśniając moich wątpliwości jakiej jest narodowości.
„Ok, dla mnie będziesz ukrainką” – kwituję. W odpowiedzi słyszę standardowe to słodkie „eeeeeejjjj”. Kurde, lubię taką odpowiedź
Od razu wyprowadza mnie z błędu, mówi że jest z Moskwy i dodaje, że nie cierpi polskich facetów. Pytam się dlaczego ma takie zdanie o moich ukochanych rodakach.

„Polacy są kiepskimi kochankami. Ale Ty wydajesz się być inny”. Kwituję to tylko szelmowskim uśmiechem.
No kurwa oczywiście że tak, jam jest Don Juan de Marco - wersja polska.

Podkręciłem ją jeszcze trochę, na tyle że zgodziła się na wyjście z klubu i spacer.
Niestety z racji że grałem na wyjeździe, nie mogłem zastosować swojego standardowego numeru przypadkowego spaceru pod moje mieszkanie. To wynajmowane w Krakowie też odpadało bo spało tam 8 chłopa
W trakcie spaceru, kilka razy ją spontanicznie obróciłem, a ostatni obrót z premedytacją zrobiłem przy murze kamienicy. Pach obrót, mocne pchnięcie jej na ścianę, przybliżyłem się, złapałem za szyję – KC.

Chwilę razem dokazujemy na krakowskich bulwarach, jednakże w głowie cały czas ogarniam logistykę. Do siebie jej nie zaproszę, ona mówi że nie zaprasza do siebie gości poznanych na imprezach, bo do siebie do mieszkania zaprasza tylko facetów z którymi się spotyka i którym ufa. xD

W głowie zaświtał mi pewien podstępny plan.

Wyrywam ją z intymnego nastroju który zapanował na tej ławce na bulwarach na której siedzieliśmy, proponując jej podwózkę taksówką do jej mieszkania „bo nie ufam tym taksówkarzom i będę się o Ciebie martwić że nie dotrzesz bezpiecznie do domu”. Zgodziła się, nieudolnie markując malujące się na jej twarzy rozczarowanie końcem spotkania.
W taksówce zwykła rozmowa, bez atakowania. Dojeżdżamy, wysiadamy.
Rosjanka zdziwiona że taksówka mi odjechała, udaję że to było przypadkowe i wcale tego nie zaplanowałem. Z racji że nagle zrobiło mi się zimno (to był sierpień xD), informuję ją o tym. Kobiety mają to do siebie, że lubią się o kogś troszczyć, więc blondyna od razu przystępuje do akcji rozgrzewającej. Po chwili namiętnego całowania się i sprawdzania co mamy pod swoimi ubraniami, oznajmiam że wciąż mi zimno, ale taka gorąca herbata z pewnością by mi pomogła.
„No dobra, zaproszę Cię ale tylko na herbatę”.
Wchodzimy na mieszkanie i tuż po zamknięciu drzwi nastąpił mój atak, który skończył się happy endem.

A jej opory przed zaproszeniem mnie na mieszkanie, zostały zdemaskowane tuż po ukończeniu naszych harców, gdy poszedłem do łazienki się odświeżyć. Otwieram szafkę pod lustrem – połowa w męskich kosmetykach.

Ahhh te rosjanki