Doszedłem, gdzie chciałem. Osiągnąłem większość zamierzonych celów.

-Pracuję mniej niż pół roku w roku
-Pułap rocznego zarobku o 50% więcej niż sobie zamierzyłem.
-Rodzina założona
-Bąbelek jest, zdrowiutki.
-Wprawnie prowadzę związek tam, gdzie powinien zmierzać i tak, jak sobie ustaliłem.
-Dom jest wykończony i prawie cały teren wokół.
-Wyczołgałem się z alkoholizmu, W styczniu roku pańskiego 2023 było moje pierwsze spotkanie AA.

I teraz. Mimo, że doszedłem gdzie sobie zamierzyłem, czuję niepokój. Myśli mi krążą chaotycznie, mam flaschbacki z przeszłości. Czuję się jak gdybym się codziennie gubił. Tracę pewność siebie, zaczynam szybko mówić, odwaga chowa się w kąt. Nachodzą mnie bezpodstawne wątpliwości. Na przeciwstawianiu się którym tracę siły.

To jest, że tak powiem, powrót do przeszłości. Byłem już zgubiony i chodziłem niczym tło, pusty jak wydmuszka. Wiem co mi jest i wiem jak się uleczyć.

Stoi przede mną zadanie postawienia sobie kolejnych śmiałych celów. Śmiałych, by stanowiły wyzwanie i bym miał satysfakcje z ich osiągnięcia NAWET JEŚLI, na dzień dzisiejszy wydają się niemożliwe. Musi się również kryć w nich głebszy sens, by na trudne chwilę starczyło argumentów na pytanie "po co to wszystko"? i abym nie zawrócił.
Jednocześnie te cele nie mogą być pod publikę nawet w najmniejszym stopniu. Nie mogą być zależne od opinni innych i wykonam je choćby nikt prócz mnie, nie widział w nich sensu. Jestem w tej kwestii zupełnie pewny i zdany na samego siebie i nikogo nie wolno mi pytać, co nam robić i jak. To co sobie postanowię, to też wykonam. Przejmuję za to całą odpowiedzialność jak i całą pulę zadowolenia, podziękuję na końcu tylko sobie. Za swój upór, za pracę i za zawziętość.

Powyższy akapit sprawi, by odwaga wróciła na swoje miejsce a wstawanie rano miało sens. Człowiek żyje, póki jest w ruchu. Póki ma cel.

Jak już kierunki, jak i możliwie twarde motywy będą ustalone. Pozostaje mi drobnica. Zlustrować ponownie wszystkie swoje zachowania i myśli. Przestawić je bym mógł osiągnąć zamierzone. Wyjebać wszystko co będzie przeszkadzać, wstawić w plan dnia nowe zajęcia i obowiązki.
W skrócie, ustawić swoją nową codzienność pod obrany kierunek.

Ostatni punkt?
Nie zapomnieć zabrać z sobą szczyptę odwagi i odrobinę serca.

Cała reszta to już tylko droga.