Kazdego dnia kiedy tylko poszedlem do szkoly moj wzrok ladowal na tej zajebistej HB 9. Nie ukrywam, ma w sobie cos co przyciaga moj wzrok, z jednej strony wdziek, klasa i wyglad naprawde ladnej niuni, z drugiej strony sprawia wrazenie normalnej, sympatycznej i na poziomie dziewczyny z ktora mozna o wszystkim pogadac i do tego uzywa mózgu czego brakuje niektórym ladnym laska. Kiedy tylko mijalismy sie na korytarzu spogladalismy sobie w oczy, zauwazylem tez ze bylem przez nia obserwowany i co jakis czas spogladala sie na mnie. (nie rozumiem czemu skoro...)  to dalo mi jeszcze wiekszego kopa choc i bez tego wiedzialem ze musze sprobowac swoich sil. Staralem sie zachowywac pewnie i opanowanie wszystko bylo OK. Na poczatku chcialem podejsc do niej i cos powiedziec niestety zawsze byla z kolezankami i za kazdym razem braklo mi odwagi a ja wracalem do domu wkurwiony na siebie jak cholera. Po jednej z takich spalonych akcji sobie mysle ze jesli nast dnia tez bedzie sie trzymala z kolezankami to po prostu do nich pojde i ja zawolam i juz wtedy bedziemy sami. Jak sie okazalo nast dnia nie musialem jej wolac sama sie wystawila tak jak by chciala zebym do niej podszedl. Okazja nie do zmarnowania, podszedlem do niej i mowie ze sprawia wrazenie sympatycznej i madrej dziewczyny no i ze chce ja poznac (moze nie potrzebnie wyskoczylem tak szybko zeby dala mi nr tel) a ona ze ma mena. Jak by nie bylo sie stroche speszylem i po chwili odszedlem ale nie zamierzam odpuscic bo ona jest warta grzechu. Nie rozumiem tylko jednego po co te spojrzenia skoro kogos ma.