Witam wszystkich.
Chciałbym opisać wam moją sytuację. Jestem z dziewczyną już miesiąc, znamy się od niecałym dwóch. Na drugim spotkaniu zaprosiłem ją na randkę i jakoś poszło. Na początku nie chciała mi dać się pocałować, dopiero na trzecim spotkaniu to weszło. Były pieszczoty itd. Jest dziewicą więc nie naciskam ale czasami jak to facet(testosteron buzuje) po za tym jestem jej pierwszym więc chce aby to zapamiętała odpowiednio, z pozytywnymi emocjami.
Mniejsza o to; to nie jest temat postu. To że chłopak ma organizować randki to raczej oczywiste(decydować gdzie jedziemy, idziemy też) ale z jednej strony fajnie, że mam dziewczynę a z drugiej kompletnie nie czuje jej zaangażowania poza randkami. Jak była chora to do niej dzwoniłem(po prostu wydaje mi się, że jestem dobrym człowiekiem) do każdego z moich najbliższych bym zadzwonił podczas choroby(więc nie mylić z próbą "przypodobania się".
Ja jeszcze bym zrozumiał, że na początku dziewczyna się boi pisać pierwsza, czy dzwonić do chłopaka. No ale już teraz to jest trochę głupie.
Po drugie to trochę dziewczyna zdesperowana(wszyscy chłopacy chcieli ją wykorzystać a nikt nie chciał z nią być w związku(tym bardziej dziwne jest jej zachowanie bo powinna być wdzięczna za to, że ktoś jej daje uwagę i przynajmniej w jakimś stopniu opiekę.
Nie chce być pyszny i narcystyczny ale dziewczyna również widzi, że podobam się innym dziewczynom więc chyba powinna o mnie zabiegać(jak nie ona to inna-kochać to jej nie kocham.

Może popełniłem błąd, mówiąc, że mi zależy. Ale mówiąc, że mia zależy to nie znaczy, że nie opuszczę jej do końca życia.

Teraz w tym tygodniu nie będę do niej pisał ani dzwonił, nie będę zapraszał na żadną randkę. Zobaczymy.

A WY Panowie jaką macie radę aby dziewczyna wykazała się inicjatywą.

btw Oboje mamy po 18lat