Ameryki tutaj nie odkryję, bo będzie to coś dla większości oczywiste - tak mi się wydaję. Jest jednak jeszcze mniejszość, która może tego nie rozumieć.

Na początek historia, krótka historia.

K to koleś, którego z dnia na dzień po farsie zwanej związkiem, zostawiła dziewczyna. Dobry kumpel jednak mówi mu co i jak, daje mu drogowskazy jak sobie z tym poradzić i zapewne pierwszym z nich jest... ' weź się za siebie '
K zaczyna pracować nad sobą, zaczyna chodzić na siłownie, odstawia papierosy, zaczyna coraz więcej czytać i tak po pewnym czasie buduję potęgę. W bicepsie ponad 40, przebiega cholernie duże dystanse, a i potrafi się wypowiedzieć w wielu kwestiach, bo stał się człekiem nade mądrym i oczytanym. Tylko pytanie czy nie jest kolosem na glinianych nogach.

Fundamenty i jeszcze raz fundamenty. Niezależnie od tego się wydarzy, a w tej historii wydarzeniem było rozstanie, pytanie co jest motywacją.
Fundamenty, jeszcze raz. Solidnej budowli nie postawisz na piasku - a ta aluzja prowadzi do pytania, co jest twoją motywacją.

Dla K motywacją była chęć pokazania pannie jakich wiele, że naprawdę dużo straciła mówiąc " to koniec ". Przebiegnięte kilometry, przerzucone kilogramy żeliwa, przeczytane strony były cały czas robione pod Nią. Jakiś tam rozwój jest, ale wg mnie zerowy, bo cały czas myślą napędzającą była ta choroba " kiedyś Ci pokażę "

Parafrazując sam tak miałem i nawet tu nie chodzi o rozstanie. Sam powiedziałem sobie, że wiele zmienię w moim życiu na każdej płaszczyźnie, tylko motywacją była chęć udowodnienia czegoś innym, nie sobie.
Wykonywałem syzyfową pracę ciągle zwracając uwagę na to jak mnie odbierają inni i wg mnie stałem cały czas w tym samym miejscu, bo wszystko jest wciąż zależne od innych od ich zdania - wpadasz w jeszcze większy syf.
Z idei niezależności popadamy w zależność, bo broń Boże ktoś jednak sceptycznie podejdzie do tego całego planu rozwoju i broń Boże powie złe słowo do czego zresztą ma prawo. I co wtedy? Kolos na glinianych nogach po prostu przewraca się, a jego siła okazała się jedynie totalnym pozorem.

Tak jak mówiłem o idei niezależności, bo czym ona właściwie jest?
Jak sama nazwa wskazuje nie jesteś od nikogo i niczego zależny. Wszystko zależy tak naprawdę od Ciebie i to nie jest tak, że dzisiaj chcesz, a po pewnym czasie już to masz. Niezależność nie jest wcale taką prostą rzeczą. Jest to równoznaczne z tym, że wszystko przyjmujesz na siebie. Przyjmujesz prawdę, z której sam siebie rozliczasz. Tak jak mogłeś wcześniej zrzucić jakieś niepowodzenia na kogoś innego to teraz niepowodzenia to tylko i wyłącznie twoja wina. Prawda, szczerość to jedne z najlepszych rzeczy jakie możemy wybrać, ale jest jedno ale. Nie są to lekkie rzeczy, nie zawsze łatwo sobie pozwolić na spojrzenie prawdzie w oczy czy powiedzenie czegoś szczerze.

Stań przed lustrem i zastanów się dla kogo właściwie to wszystko robisz i czy robisz to tak naprawdę dla siebie.

Na forum/blogach powstają wywody o kolejnych porażkach. Kolesie naczytali się teorii, zrobili kilka akcji na NG czy czymkolwiek i nagle coś przestaje działać.
Pytanie dla kogo to robiłeś?

Skupiając się na płaszczyźnie damsko-męskiej miałem momenty, że po NG wracałem do domu z kilkoma numerami. Tylko, że później już po pierwszym spotkaniu coś szło nie tak, wychodził brak spójności, padało kilka ST i koniec. Gliniane nogi nie dawały już rady.

Spotykałem byłą, z którą umówiłem się. Ba, po pierwszym spotkaniu kiedy wszystko ścisle było zaplanowane, w oczach byłej pojawiał się błysk i pewnie myśl, ale ja byłam głupia. Po kolejnych spotkaniach role się odwracały, znowu gliniane nogi = brak spójności ... to wszystko po prostu wychodziło.

Zastanów się dla kogo to robisz. Mocno się zastanów, jedyną drogą jest praca nad soba, ale tylko dla siebie, nie dla innych. Nie musisz nikomu niczego udowadniać, jedyną osobą, która ma to wiedzieć jesteś Ty.