Ukończyłem niedawno szkołę średnią, na razie nie wybieram się na studia, chcę sobie wcześniej zarobić, aby nie być na "garnuszku rodziców", ale jeśli chodzi o pracę to mam w sobie coś takiego i chcę to wykorzenić tzn. jak coś robię to mam takie głupie przekonanie np. "po chuj ja robię, nie mogli by mi tej kasy dać za nic nie robienie?", albo "po co ja tak zapierdalam, przecież i tak za intensywność mojej pracy kasy więcej nie dostanę, nie mógł by ktoś tego za mnie zrobić?", próbuję się czymś motywować, ale np. motywacja, że "popracuję to dostanę kasę" na mnie jakość zbytnio nie działa, ciągle patrzę na zegarek, kiedy się skończy robota. Teraz aktualnie jestem bezrobotny i pasuje zacząć szukać czegoś, bo zima się zbliża, a wracając do sedna nie wiem, czy to jest jebane lenistwo, czy po prostu praca fizyczna nie jest dla mnie ...
Ja mam podobnie. Tylko że pracuje przy kompie i z internetem. I zamiast coś robić siedzę na podrywaju:P No ale, jak się patrzy na umowę i na stawkę, to się odechciewa, jaka by nie była ciekawa praca:P
Ktoś Ci chyba zazdrości, bo minusa dostałeś, że masz nudną pracę:D obstawiam sprzedawcę gdzieś :> ps Nie rozleniwiaj się za bardzo bo potem będzie ciężko
informatyka, ale niekoniecznie to co mnie pociąga:P
Widocznie nie zaznałeś ciśnienia związanego z koniecznością płacenia rachunków, robienia dla siebie zakupów, czyli przetrwania od wypłaty do wypłaty.
Jak chcesz się odseparować od rodziców, to zrób to: wyprowadź się, znajdź najlepszą pracę jaką możesz, i myśl wtedy co dalej.
Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych, a rozpustne wobec męża.
Znałem kobietę z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu.
Ile masz lat ?
Życie jeszcze Cię uświadomi,że ciężka praca to jedyne wyjście,aby żyć godnie na tym świecie.
I twoje lenistwo to tylko wymówka.
Dziwne,ja od dziecka miałem zapał do pracy,jak miałem 15 lat pracowałem w sadzie po 12h za 6 zł godzina,gdzie jeszcze mnie dymali na kase. Potem zawsze były różne zajęcia i nie chodzi tu o kasę,bo nigdy mi niczego nie brakowało,mam dobrych rodziców. Praca to satysfakcja,działanie no i
PRACA KSZTAŁTUJE CHARAKTER.
Edit:
Cholera,jesteś jeszcze w moim wieku.
Nic nie jest prawdziwe,wszystko jest dozwolone.
Do tego to ty mnie nie porównuj, w domu nie siedzę na dupie, potrafię posprzątać, gotować itd., ale jakoś do roboty mam takie hamulce ...
To zostań gospodynią domową
Znajdź sobie kobietę, która potrzebuje kury domowej, by sama mogła zająć się karierą. Pójdziesz na tacierzyński, ona Cię utrzyma...
Albo lepiej!
Idź na księdza!
Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych, a rozpustne wobec męża.
Znałem kobietę z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu.
Może też przez to, że jak byłem młodszy to rodzice ode mnie za wiele nie wymagali, zawsze miałem wszystko czego potrzebowałem do życia, śniadanko rano, do szkoły, obiadek na wejście do domu itd ... . Ale nie rozumiem dlaczego np franzllang piszesz mi jakby to wszystko moja wina była, a ja przyszedłem z poradą właśnie po to, żeby się tego pozbyć a nie wyżalić, że jestem leniwy i nic mi się nie chce, chyba po to jest ta stronka, żeby pomóc innej osobie, a że mam taki problem a nie inny, TRUDNO ! ...
Ale ja nie twierdzę, że to Twoja wina! Trochę dystansu do siebie, chłopie!
Wychowałem się na gospodarstwie, i miałem tak jak Ty: śniadanka, obiadki, opiekę.
Z tą różnicą, że wyrzucałem ten gnój od krów, zbierałem kamienie na polu, brałem czynny udział w żniwach, czy chciałem czy nie. I dzięki temu nabrałem czegoś takiego, jak poczucie odpowiedzialności. I dzisiaj mam łatwiej.
Zatem jeżeli rodzice nie dają Ci obowiązków, to rób to sam. Im prędzej się nauczysz pracy i obowiązków, tym łatwiej Ci będzie podjąć jakąkolwiek pracę. I się usamodzielnić. I być samowystarczalnym.
Czyli - wyprowadź się
Postaw to sobie za cel, zobacz co możesz zrobić i po prostu działaj
Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych, a rozpustne wobec męża.
Znałem kobietę z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu.
Otóż to.
Kolega na razie myśli kategoriami: mam pracę - mam kasę.
A jak będzie mieszkał sam, to będzie: mam pracę - mam kasę - mam za co żyć.
Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych, a rozpustne wobec męża.
Znałem kobietę z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu.
Otóż to.
Kolega na razie myśli kategoriami: mam pracę - mam kasę.
A jak będzie mieszkał sam, to będzie: mam pracę - mam kasę - mam za co żyć.
Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych, a rozpustne wobec męża.
Znałem kobietę z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu.
Zacznij od znalezienia pracy, gdzie będziesz robił to co Cię interesuje, najlepiej jakby to był jakiś mały, prywatny biznesik, gdzie pracujesz razem z szefem.
Np. jak interesujesz się samochodami to szukaj roboty jako pomocnik mechanika.
Będziesz robił to co lubisz, będziesz się uczył roboty, a robiąc bezpośrednio z szefem większe szanse na pochwały, które motywują.
A generalnie to wszystko zależy od ciebie. Będziesz chciał to będziesz pracował, uczył się fachu, a nie będziesz chciał to będziesz szybciej wylatywał niż zaczynał pracę, bo w tych czasach nikt lenia nie chce.
Nie ma czegoś takiego, że po liceum startujesz na kierownika, tylko zaczynasz od łopaty, a kończysz na kierowniku albo wyżej, zależy od chęci.
Ja np. jestem zarażony fachem już przez dziadka i ojca, jest to w tej chwili moje hobby do takiego stopnia, że słyszałem już od niektórych, że jestem pracoholikiem.
Od podstawówki pomagałem i przeszedłem po wszystkich schodach od miotły do tego kim jestem dzisiaj.
Dzięki, dużo daje do myślenia