Witam!

W tym temacie chiałbym przedstawić Wam historię mojego postrzegania świata.

4-5 lat temu byłem zwykłym śmiertelnikiem, który wiedzę o stosunkach damsko-męskich brał przykład z filmów i wiedzy innych ludzi ze środowiska. Byłem oczywiście wtedy głupi, więc kiedy zacząłem coś kombinować z jedną laską, okazało się , że rzeczy które tam wyprawiałem wołały o pomstę do nieba. Wtedy trafiłem też tutaj: na stronę podrywaj.org . Od tego czasu wszystko się zmieniło.

Zacząłem świat postrzegać inaczej, wydawało się lepiej. Zacząłem chodzić do technikum teleinformatycznego, czyli w klasie 32 facetów. Do szkoły dojeżdżam autobusem, a do tego mieszkam w dzielnicy (jeśli można to tak nazwać), dalekiej od przystanku, więc autobus specjalnie zajeżdża po mnie a inni jeżdżą sobie inaczej. Drogę do szkoły spędzałem samotnie. W tym czasie wmawiałem sobie, że nawet nie mam z kim pogadać i że jestem żałosny. Trwało to tak z miesiąc czasu i wtedy zdałem sobie sprawę, że nic nie da mi samo narzekanie. Postanowiłem być twardy i nie pokazywać swoich emocji. Powiedziałem sobie, że jeszcze wszyscy będą do mnie przychodzić bo będę tak zajebisty. Od tego czasu mam jedną głupią zasadę: nie zagadywać do innych osób jeżeli nie mam w tym żadnego interesu. To mnie bardzo ogranicza ale nie chcę tej zasady złamać, bo co jeśli ta osoba tego nie chce. Po prostu weszło do mnie przekonanie, że aby uzyskać uznanie trzeba być bezdusznym skurwielem.Na domiar złego mieszkam w miejscowości z niespełna 800 mieszkańcami a do tego jest ona bardzo rozciągnięta. Kolegów mam ale mieszkają daleko ode mnie a Ci bliżsi jakoś nie są tacy jak ja. Z kobietami kontaktu nie mam żadnego bo i w klasie nie mam, koleżanki z gimnazjum chodzą do innych szkół i się nie widzimy. Ogólnie rzecz ujmując ten temat u mnie jest pogrzebany. Na pytania kolegów czemu nie szukam sobie dziewczyny odpowiadam, że nie jest mi to potrzebne i że szkoła jest teraz najważniejsza. Sam siebie oszukuję czy co... W głębi chciałbym się w tą materię zagłębić ale rozsądek mówi mi że nie jest mi to zbędne. W towarzystwie "swoich" potrafię się wkomponować ale jeżeli idzie o spotkania z "nowymi" jakoś staram się uciekać od rozmowy. Tu kłania się moja zasada aby nie angażować się w rozmowy, które nie mają większego sensu...

Muszę się przyznać, że do głupich nie należę, a przyszłość widzę w jasnych kolorach. Bardzo interesuję się nauką i wiele czasu poświęcam na rozmyślania o polityce, gospodarce i filozofii.

Jednak coś mnie skłoniło żeby tu zamieścić wpis: otóż zacząłem uczęszczać na kurs prawa jazdy i chodzę na wykłady. Chodzi tam też pewna dziewczyna, która mi się spodobała. Łatwo znalazłem ją na FB bo pamiętałem imię. Oczywiście nie napiszę do niej bez konkretnego powodu, więc poprosiłem o notatki z dnia, w którym mnie nie było. Później kilka luźnych rozmów bo a tu jej nie było tu śnieg zasypał i pytanie czy dojechała, ogólnie pierdoły. Nie wiem czy jest zainteresowana bo jest starsza o 2 miesiące xd i nie rozmawialiśmy jeszcze twarzą w twarz bo nie było okazji. Dodam, że jest to znajoma dobrego kolegi z klasy, więc on może mi trochę pomóc. Tylko, że nie wiem co dalej z tym robić... Z wyżej napisanego tekstu możecie wywnioskować
że raczej łatwe to dla mnie nie będzie.