Decyzję definiują życie, są tym co tworzy naszą tożsamość unikalną dla każdej osoby na ziemi, składającą się z całkowitej sumy wszystkich podjętych decyzji. Decydujemy o swoich preferencjach, dalej używamy własnych granic do egzekwowania tych preferencji, dając naszym granicom kształt.
Są również definicjami wzrostu, tożsamości i dojrzałości. Jakość decyzji wskazuje jaka jest nasza dojrzałość psychologiczna.

Jeśli byli byśmy komputerami to podejmowanie decyzji było by naszym „mikroprocesorem”.

Na pewno słyszałeś o czymś takim jak „bycie ofiarą/postawa ofiary”, utrzymywanie żalu, bycie pasywno-agresywnym, plotkarzem, widzenie rzeczy w „czerni, albo bieli”, obwinianie innych za swoje problemy lub „bycie w negacji/oszukiwaniu samego siebie”.
To wszystko to niedojrzałe mechanizmy obronne ego.

Te niedojrzałe mechanizmy obronne są prostymi nawykami, które są destruktywnym typem podejmowania decyzji. To tak jakby mieć prymitywny mikroprocesor, który sprawia, że robota jest wykonana w Twoim komputerze, ale w nieefektywny, prymitywny sposób.
Dla kontrastu dojrzałe mechanizmy obronne ego są jak zaawansowany wydajny mikroprocesor, który całą robotę robi dokładnie i łatwo, bez większego cierpienia.

Poniżej jest kilka aspektów odnośnie decyzji, których musimy się nauczyć, żeby je udoskonalić:
*Decyzje są odpowiedzialne za nasz wzrost, kiedy używamy Obserwacji Ego do ich analizy.
*Cały zestaw decyzji, które są podobne w swojej naturze, stają „bazą/zapleczem” lub „autopilotem” i nazywamy je nawykami.
*Każda decyzja jaką kiedykolwiek podjąłeś była albo destruktywna, albo konstruktywna.
*Co oznacza także, że są konstruktywne i destruktywne nawyki. Są tym samym co psychoanalitycy nazywają dojrzałymi mechanizmami obronnymi ego i niedojrzałymi mechanizmami obronnymi ego.
*Destrukcyjność jest tym co nazywa się myśleniem lub zachowaniem typu wygrana-przegrana, niedojrzałością, stan bycia dzieciakiem, bycie osobą widzącą świat jako miejsce braku/niedostatku, gdzie nie ma wystarczająco dobrej waluty w obiegu.
*W tym destruktywnym stanie nie możesz czuć się dobrze dopóki ktoś inny nie czuje się źle i nie możesz być „dobrym” dopóki ktoś inny nie jest „zły”.
*Konstruktywność jest tym co nazywa się myśleniem lub zachowanie typu wygrana-wygrana, dojrzałością, cierpliwością, zorientowanym na tworzenie grup, stanem w którym widzi się świat jako miejsce obfitości, gdzie jest wystarczająca ilość zasobów dla każdego.
*W tym stanie sposobu podejmowania decyzji, osoba widzi każde działanie jako potencjalnie użyteczne dla innych, widzi szerokie i różnorodne opinie w świecie w sposób w którym „wszyscy z nas są w porządku”. W tym sensie szanują granice innych i ich niezbywalne prawo do własnej opinii.
* Jest to siła cywilizacji i moralnego wzrostu, nastawionego w kierunku wyważonego rodzaju decyzji zwanego mądrością.
*Decyzję egzystują na spektrum funkcji karmione przez dwa pod-typy zasobów, zwane intuicja i sumienie.
*Sumienie jest wewnętrznym zasobem reprezentującym jeden koniec spektrum decyzji. Jest naszym poczuciem moralności, dobre kontra złe, etyką, zmysłem, który mówi nam kiedy jesteśmy destruktywni lub konstruktywni dla innych lub otoczenia.
*Intuicja jest wewnętrznym zasobem reprezentującym drugi koniec spektrum podejmowania decyzji. Jest to nasz zmysł „bystrości” lub bycie „obytym w świecie”. Jest to pewnego rodzaju zmysł oszacowywania różnych typów otoczenia, aby wiedzieć, które mają tendencje do bycia destrukcyjnymi dla nas, a które mają tendencje do bycia konstruktywnymi dla nas.
Środkowy punkt tych dwóch nazywa się mądrością – równowaga sumienia i intuicji perfekcyjnie wyważona do wymagań otoczenia z pragnieniami, które mamy w sobie.
*Kiedy mamy mądrość, społeczeństwo chce nam dawać więcej i więcej wolności, ponieważ prawie wszystko co robimy przynosi korzyść społeczeństwu poprzez zachowanie typu wygrana-wygrana.

Pomyśl o fizycznej idei momentu w odniesieniu swoich nawyków. W fizyce moment jest klasyfikowany jako „waga, czas i prędkość”. To znaczy, że możemy

budować momenty, albo przez dodanie większej „wagi” do naszych zasobów, albo przez bardziej efektywne ich użytkowanie, nawet jeśli mamy mniejszą całkowitą ich „wagę”.
Nawyki są gromadą różnego rodzaju decyzji, którą mają ze sobą coś wspólnego. Jeśli podjąłeś masę podobnych decyzji, wtedy masz sporą „Wagę” nawyku w danym momencie. Jeśli masz tendencje, aby te podobne decyzje podejmować szybko i wydajnie, masz tendencje do tego, aby w przyszłości przyspieszyć ten nawyk.
Zdobywanie większej „wagi”, potem możliwe, że większej szybkości z czasem da Ci więcej szans, aby zebrać nową „wagę/obciążenie” do nawyku.
Działa to w obydwu przypadkach zarówno pozytywnych jak i negatywnych nawykach, cykl zatacza kręgi raz po raz, za każdym razem jest lepiej lub gorzej.

Możemy popełniać błędy, a potem podejmować nowe rodzaje decyzji przy następnej próbie, regulując nasz kurs w drodze do naszego celu.

Jeśli weźmiemy za cel zmiany w naszym życiu i mamy teorie jak coś zmienić, dajemy jej szanse w wielokrotnych próbach.
Używamy Obserwacji Ego do mierzenia rezultatów, uczymy się z nich, a dalej delikatnie dopracowujemy działania na następną rundę.
Robimy tak do czasu, aż będziemy mieć rzetelną formułę, która działa w naszym życiu – która może być używana i za każdym razem przyniesie taki sam efekt. Dziennik/pamiętnik/blog jest wspaniały do tego celu.
Jeśli osiągnęliśmy zamierzony efekt, pozwalamy formule zacząć działać w tle na „autopilocie”.
Analiza, powtórzenia i kalibracja doprowadziły nas do konstruktywnego nawyku. Więc w pewnym sensie, przeciwieństwo – destrukcyjne nawyki – pochodzą ze stopnia bezmyślności wobec decyzji.

Mechanizmy obronne ego = Zachowania = Zbiory decyzji pewnego rodzaju
Niedojrzałe mechanizmy obronne=Destruktywne nawyki=Destruktywny „autopilot” = Dziecinność = Narcyzm = Kryminalność = Zło

Proces idzie od nieświadomego „Autopilota” do świadomej Obserwacji Ego, poprzez wewnętrzną pracę nad decyzjami, aby zmienić je na bardziej konstruktywne, z wystarczającą ilością praktyki budujemy wystarczającą „wagę” do naszego momentu we właściwym kierunku.

Przykłady niedojrzałych mechanizmów obronnych ego to:
widzenie rzeczy w „białych lub czarnych kolorach”, negacja/wycofanie, plotkowanie, obwinianie innych (projekcie i wypieranie), problemy z władzą, wstrzymywanie żalów, masochizm (obwinianie siebie zamiast zmienianie siebie) i zależność która niesie ze sobą brak nadziei beznadziejność i bezradność.
W ich skład wchodzi:
*Kłamanie
*Kradzieże
*Uzależnienia
*Oczernianie
*Rezygnacja
*Zemsta
*Martwienie (robienie z igły wideł)
*Zazdrość
*Tchórzostwo
*Żałowanie
*Wszystkie „siedem grzechów głównych”
*Agresja
*Sadyzm
*Manipulowanie
*Jakiekolwiek destruktywne sposoby zachowania typu wygrana-przegrana, które krzywdzą lub wykorzystują innych dla własnej korzyści.

Widzisz dlaczego wszystkie nazywane są „obroną” – „ochrzaniają” innych zanim inni będą mieli szanse „ochrzanić” ich.

Dojrzałych mechanizmów obronnych jest mniej i zawierają:
*Altruizm
*Humor
*Powstrzymanie (czekanie na działanie do czasu aż nadejdzie właściwy czas)
*Sublimacja (wzięcie niekontrolowanych sytuacji i przepracowanie naszych energii oraz ich zamiana na to co kontrolujemy)
*Przewidywanie (przygotowanie na przyszłe zagrożenia, adaptacyjna droga do ich minimalizacji)
*Asertywność (branie tego co chcesz bez krzywdzenia innych)
*Odwaga ( stawianie czoła lękom, zmianom, ryzyku, robienie „właściwych rzeczy” bez względu na dyskomfort jaki powodują)

Niedojrzałe mechanizmy obronne ego mają dwie rzeczy wspólne – są nawykami typu wygrana-przegrana z słabymi funkcjami granic osobowości (dziury lub ściany). Dojrzałe mechanizmy obronne są nawykami typu wygrana-wygrana i są połączone z dobrymi funkcjami granic.

Czy Twoje nawyki są korzystne zarówno dla Ciebie jak i innych?
Następnie czy są one konstruktywne i dojrzałe?
Czy Twoje nawyki są korzystne tylko dla Ciebie?
Albo korzystne tylko dla innym?
Następnie czy są one destruktywne i niedojrzałe?
Symbole wygrana-wygrana i wygrana-przegrana mogą oznaczać całą listę – tysiące rodzajów zachowań – wszystko w jednym zwrocie.

Prawie nigdy nie podejmujemy decyzji, które by nie miały wpływu na innych ludzi – tak więc wysłanie prostego komunikatu może albo zarazić ich system negatywnym wirusem lub rozjaśnić ich dzień miłym słowem!

W S.O. Umysłu, równowaga Nasha jest kamieniem węgielnym tłumaczącym ludzkie zachowania w język matematyki.
John Nash używał matematycznej idei powtórzeń do przybliżonych wzorów, które wyjaśniają ludzkie zachowania konfliktu i negocjacji. Jeśli formuła może być udowodniona matematycznie, to można się na nią powołać ponownie i ponownie i oczekiwać takich samych wyników w interakcjach społecznych.

Badał studentów na uczelni w modelowej grze określanej jako „Dylemat Więźnia” – gra, w której dwóch przeciwników przeciwstawia się w pseudo-śledztwie przez organy ścigania. Chodzi w niej o to, że obaj byli współwinni zbrodni, ale zatrzymani i przesłuchiwani oddzielnie.
W swoich badaniach Nash odkrył, że uczniowie tworzyli strategie opierające się wyłącznie na tym, co było w ich własnych głowach – ich światopogląd – nie na obiektywnych dowodach w otoczeniu.
Uczestnicy gry odsłaniali swoje nagie mentalne wnętrzności podczas gry, pokazując gołe Mechanizmy Obronne Ego.

Na jednym końcu byli głownie Ci, którzy często przyznawali się do przestępstwa z dobroci ich własnych serc. Byli gotowi oddać swoją wolność, tak aby druga osoba mogła być wolna, możliwe, że oczekiwali tego, że w jakiś magiczny sposób zostaną wynagrodzeni za odgrywanie roli ofiary.
Ci uczniowie szybko przegrywali grę. Nigdy nie zostali nagrodzeni za odgrywanie głupca lub męczennika.

Na drugim końcu spektrum strategii byli studenci, którzy kierowali się zasadą „oko za oko” ( która jest dominującą strategią w biznesie dzisiaj, prawda?). Zaprzeczali przestępstwu za każdym razem. Z każdym powtórzonym przesłuchaniu, mieli nadzieję na to, że ich partner na pięćdziesiąt

procent podda się i przyzna – aby zdobyć warunkową ugodę. Gracze byli informowany o wyniku każdego z szeregu przesłuchań – tak więc ich przeciwnik czasami mógł zmienić podejście. Strategia "oko za oko" była trybem gry typu wygrana-przegrana, ale ze względu na agresję tego trybu Ci którzy go używali przynajmniej chwilowo odnosili serię zwycięstw.

Najlepszy do uzyskania wynik w biznesie na podstawie Równowagi Nasha jest taki sam jak najlepszy wynik w polityce w biurze – otwarcie drzwi na konstruktywność i zamknięcie destruktywność. „Mów cicho, ale noś ze sobą duży kij”. Z biznesowego punktu widzenia można to nazwać, że najlepsze uzyskasz gdy używasz „zarówno marchewki jak i kija ” gdy są one potrzebne.

Braki intuicji - duża dobrotliwość, poświęcenie, naiwność naraża na bycie wykorzystanym przez otoczenie.
Braki sumienia - wykorzystywanie innych, braki w świadomości społecznej spowodują, że ostatecznie pokonamy samych siebie.

Potrzebujemy siebie nawzajem w dłuższej perspektywie, choć konkurujemy na krótką metę. Jedynym sposobem, aby „wygrać” grę życia jest bycie w naszych działaniach takim, aby odnosić korzyści dla siebie i innych osób jednocześnie. Mądrość leży po środku, balansuje pomiędzy.

Gdy się rodzimy, mamy niejasne wnętrze, granice osobowości są rozmyte, posiadamy zestaw dwóch zbiorników – nazywane „sumienie", a drugi zwany „intuicją” ( słowo intuicja używamy tutaj jako termin opisujący umiejętność, którą można się nauczyć, poczucie, które powstaje w nas zanim podejmiemy przedsięwzięcie w środowisku lub spróbujemy czegoś nowego).
w momencie naszego urodzenia mamy puste zbiorniki z tymi dwiema rzeczami. Jednak to samo życie wypełnia nas nowym sumieniem i intuicją. Życie jest niekończącą się serią decyzji – każda nowa decyzja jaką podejmujemy może zmienić strukturę naszego "mikroprocesora".
Z każdą decyzją jaką podejmujemy wynik może być albo destruktywny, albo konstruktywny, jakkolwiek każda decyzja którą podejmujemy napełnia nas odrobiną nowego sumienia i intuicji. Jesteśmy nagradzani za każdą decyzje jaką podejmujemy, bez względu na wynik!
Tak właśnie poprzez podejmowanie własnych decyzji, nasz „mikroprocesor” ewoluuje!
Zmysł sumienia naszych wewnętrznych motywów, który mówi nam czy decyzje są dla nas destruktywne ( wygrana-przegrana) lub konstruktywne (wygrana-wygrana).
Zmysł intuicji jest poczuciem tego czy środowisko jest wobec nas destruktywne (wygrana-przegrana) lub konstruktywne (wygrana-wygrana).
Rozwijamy ją przez podejmowanie wielu decyzji i uczenie się z nich poprzez próbowanie zróżnicowanych środowisk/otoczenia.
Dlaczego ? Ponieważ każdy rodzaj decyzji powoduje, że rośniemy psychicznie z racji wypełniania naszych zbiorników sumienia i intuicji. Wypełniamy o nowe informacje na temat moralności i przenikliwości.

Czy zauważyłeś, że psychologiczny i duchowy wiek ludzi rzadko pasuje do naszego wieku chronologicznego?
Jest wiek chronologiczny/kalendarzowy i „wiek ”, który jest w środku, w naszej psychice i duchowości.

Każdy miał szefa, który nie mógł zachowywać się z psychologiczne punktu widzenia wyżej niż 14 lat lub brata którzy nie mógł zachowywać się więcej niż na 20 lat mimo że jest 50 latkiem lub znajomą, która jest jak „dziecko uwięzione w ciele kobiety”, czy gorzej, małżonka który ma 40 lat na zewnątrz, ale tylko 12 lat wewnątrz.
Psychologiczny wiek nie jest zgodny z wiekiem chronologicznym. Jest to zatrzymanie na pewnym poziomie dojrzałości pomimo tego, że czas kalendarzowy nadal biegnie.
Z powodu "zahamowania rozwoju" ma miejsce coś co mońza nazwać dryfowaniem wśród populacji. Jak myślisz na jaki „psychologiczny wiek” jest w stanie wychować rodzic swoje dzieci, który sam ma 15 lat? To prawda na 15 lat. Jak wychowa rodzic swoje dziecko, którego wewnętrzny wiek to 21 lat? To prawda na 21 lat. Jeśli te dzieci wychowają dzieci, a być może im przytrafi się "zahamowanie rozwoju" – jaką dojrzałość pomogą im osiągnąć? To prawda, nawet mniej niż 15 lub 21 lat.
Z wyjątkiem istnienia czego?
To prawda – umiejętności Obserwacji Ego, która pomaga rozwijać się tak szybko, jak tylko możesz dać radę. Wszystkie siły w życiu, które nas blokują przed myśleniem w czasie teraźniejszym promują dryfowanie po równi pochyłej w społecznej dojrzałości.

Mądrość jest tym czego wszyscy potrzebujemy – doskonała równowaga sumienia i intuicji.

Jeśli widziałeś film „Ja, Robot” nauczyłeś się jak to jest niemożliwe dla komputera posiadać mądrość.
W tym filmie, roboty były prowadzone przez trzy prawa:
*Nie szkodzić człowiekowi przez agresję lub przez zaniedbanie,
*Wykonywać polecenia ludzi chyba, że skierowane są na robienie krzywdy,
*Nie wolno dopuścić do własnej szkody/uszkodzenia chyba, że koliduje to z dwoma pierwszymi prawami.

Częścią problemu z komputerami lub robotami, które w zasadzie są "zaprogramowanymi autopilotami" jest to, że są zbiorem wbudowanych "zachowań". Te trzy prawa są zachowaniami/nawykami, które działają na autopilocie. Nie ma możliwości Obserwacji Ego ponieważ komputery nie mają poczucia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. One nie mają lewo-półkulowego lub prawo-półkulowego myślenia o czasie oraz "wolnej woli" lub "duszy".
Tylko istoty z duszą i wolną wolą mogą mieć sumienie, intuicje i ostatecznie mądrość.

Sumienie jest to wewnętrzne poczucie tego co dobre/złe, czy też wybieranie bycia destruktywnym (wygrana-przegrana) lub konstruktywnym (wygrana-wygrana). Intuicja jest wewnętrznym poczuciem tego czy szczególne środowisko, które wybrałeś może być destruktywne(wygrana-przegrać) lub konstruktywne(wygrana-wygrana) w stosunku do Ciebie.

Wolność pochodzi z równowagi między równowagi między sumieniem i intuicją, która nazywana się mądrością.

Niektórzy ludzie są nazbyt moralistyczni mogą mieć tendencję do brania ciężaru świata na własne ramiona, mają za dużo sumienia, aby dopasować ich poziom intuicji.
Innym osobom znowu brakuje sumienia i są nadmiernie bystrzy – wiedza o tym jak różne typy środowiska mogą być dobrym lub złym miejscem do podjęcia decyzji przybliżających ich do ich celów.

Im mądrzejsze są Twoje decyzje tym bardziej społeczeństwo chce nagradzać Cię jeszcze bardziej wolnością w podejmowaniu decyzji, a nawet tym abyś stał się liderem.

Decyzje są definicją życia. Więc jeśli podejmiesz jakąkolwiek decyzję to jest to lepsza sytuacja niż gdybyś nie podjął żadnej. Przestań być bierny.
Badaj naturę swoich decyzji, które otaczają problem. Czy masz tendencje do bycia destruktywnym?
Co z problemami który sprawią, że czujesz się „uwięziony”, „kontrolowany” lub brakuje Ci wolności? Cokolwiek to jest potrzebujesz napełnić swoje zbiorniki albo sumieniem albo intuicja, żeby to rozwiązać.
Testuj swoje sumienie w odniesieniu do problemu. Czy problem powstał ponieważ nie zbadałeś swojej etyki lub motywów?Czy jesteś destruktywny/niemoralny? Jeśli tak, wyciągnij wnioski i korzystaj z Obserwacji Ego, aby to powstrzymać i bądź bardziej konstruktywny. Obróć to w nawyk („moment”).
Testuj swoją intuicję w odniesieniu do problemu. Czy problem powstał bo byłeś naiwny? Czy przeoczyłeś to, jakie problemy stwarza dane środowisko, które są dla Ciebie destruktywne? Jeśli tak, wyciągnij wnioski i przejść do bardziej konstruktywnego środowiska.

Na podstawie książki Paula Dobransky'ego "The Tortoise and Hare Quit the Rat Race".

Poniżej coś z cybernetyki.
Wobec dowolnej sytuacji możemy przyjąć jedną z dwóch postaw:
- albo pozostawić ją w spokoju i tylko się przyglądać, aby się jak najwięcej dowiedzieć
- albo wpływać i przekształcać, a wtedy będziemy mieć do rozwiązania problemy decyzyjne

Postulacja - rozwiązywanie problemów postulacyjnych to wskazywanie celów.
Co chcemy osiągnąć? Ktoś musi to określić, żądać, postulować, a ponieważ osiąganie czegokolwiek jest podyktowane jakimiś potrzebami,
więc powinien to zrobić sam potrzebujący, albo ktoś w jego imieniu.
Optymalizacja - rozwiązywanie problemów optymalizacyjnych to wskazywanie sposobów.
Chodzi o wybranie skutecznego postępowania, czyli o wskazanie decyzji, której podjęcie zapewniłoby osiągnięcie celu.
Realizacja - rozwiązywaniem problemów realizacyjnych jest ich wykonywanie.
Gdy wiadomo już, jaki cel i w jaki sposób ma zostać osiągnięty, jedyne, co pozostaje, to osiągnąć ten cel, to jest zastosować prowadzący do niego sposób.