Nie znałem tego uczucia. Nigdy nie miałem tego szczęścia, nigdy nie byłem w prawdziwym związku. Nie znałem tego uczucia. Do wtedy kiedy spojrzałem jej w oczy. Na początku po prostu bardzo mi się spodobała, z dnia na dzień coraz więcej o niej myślałem, coraz więcej jej chciałem. Więcej jej oczu, jej uśmiechu, jej głosu. Teraz pragnę jej jak narkoman. Chcę ją mieć przy sobie, chcą przytulać, całować, chcę być jej facetem. Chcę żeby mnie pokochała. Zakochałem się w niej. Pierwszy raz zakochałem się. To jest dla mnie nowe, to budzi we mnie strach i uczucie niewiedzy. Boje się popełnić błąd, boje się ją stracić. Wiem, że jest mną zainteresowana, ale wiem też, że konkurencja nie śpi. Próbuje być inny, lepszy, ale mam do czynienia ze starszymi gośćmi, którzy wiedzą jak bajerować młode kobiety. Boje się używać negów, gdyby miały być zbyt mocne, boje się za bardzo angażować robiąc 90%/10%, żeby nie wchodzić jej w dupe, z drugiej strony chce, żeby znała moje intencje. Czuje się zagubiony panowie, chcę ją zdobyć i to mój cel. Moja dziewczyna to piękna istota, zawsze byłem wymagającym skurczybykiem. Z charakteru bardzo uczuciowa, potrzebuje kogoś kto ją zrozumie, ale nie chce się za bardzo otwierać. Może ktoś ją skrzywdził, nie wiem. Jest małomówna (nie nieśmiała), a ja staram się żartować żeby ją wyluzować, ale nie działa to tak dobrze jak normalna rozmowa. Spotykamy się w szkole, wiem, że w poniedziałek narzucę swój direct, kino, nawet dojdzie do kc, bo wiem, że tak będzie. Pytanie; czy tym zdobędę jej serce. Wiem, że wielu z was splunie mi pod nogi, ale znam tu wielu doświadczonych facetów, którzy mają swoje kobiety. Mam tu sytuację....