We wrześniu zostawiła mnie dziewczyna. Szukając ukojenia trafiłem na tą stronkę. Szybko znalazłem powód naszego zerwania. Byłem totalnym frajerem bez pasji, uzależnionym od faktu posiadania kogoś. Postanowiłem wtedy się zmienić, poszedłem na drugi kierunek studiów, zapisałem się na siłownię. Jako, że zawsze byłem mega chudy zacząłęm jeść jak trzeba i przytyłem 13kg. Stałem się pewniejszy siebie, było mnóstwo spotkań z dziewczynami.. no, ale od czasu do czasu gdzieś na myśl wraca mi ona.
Ona dalej coś do mnie czuje. W grudniu szukała kontaktu, ale ją całkowicie olałem, bo nie byłem gotowy na rozmowę z nią.
Teraz, gdy wyzbyłem się emocji oraz gdy już wiem, że muszę działać z dystansem zastanawiam się czy nie odezwać się do niej. Czy to będzie całkowite cofnięcie się w tył? Czy pytając co u niej znowu wyjdę na frajera i pieska, którym byłem będąc z nią?
Podkreślam, zerwanie nastąpiło tylko dlatego, że byłem frajerem, który popełniał każdy możliwy błąd.. Dodam, że przy zerwaniu nie błagałem o nic, powiedziałem, że rozumiem tą decyzję (przynajmniej tutaj frajerem nie byłem)
Piszesz, że byłeś frajerem który popełniał każdy błąd, a czaisz się na kolejny. Pomijając fakt sensowności powrotu do zakończonej relacji, to pisanie do niej jest głupotą. Jeśli już tak bardzo przebierasz nogami, żeby znowu móc ogrzać się w jej ciepełku to nie popełniaj kardynalnego błędu w misji pt. Powrót do byłej. Nie dzwoń do niej, tylko jak już to spotkaj się z nią "PRZYPADKIEM", zrób kiełbie we łbie i oddal się kiedy rozmowa będzie w najlepszy punkcie. Po tym cisza. Jak rzeczywiście ona coś od Ciebie chce to sama się skontaktuje, a jak nie to najwidoczniej chciała po prostu sprawdzić, czy ten rower na dnie piwnicy jeszcze coś uciągnie na wypadek jakby ten nowy ze sklepu okazał się jednak niezbyt wygodny.
____________________________________________
"Umysł jest jak spadochron. Działa tylko kiedy jest otwarty" - Albert Einstein