Witam wszystkich!

Stronkę przeglądam od jakiegoś czasu i rzeczywiście, co tu jest zawarte to szczera prawda z życia wzięta. Ogólnie techniką uwodzenia interesuję się od około 1.5 roku z różnymi efektami - no właśnie.

Aby zobrazować sytuację - ja jestem żonaty, ona mężatka. Proszę o podarowanie sobie wywodów umoralniających i ocenianie.

Nie wiem ilu facetom się to zdarzyło, ale mogę śmiało napisać, iż zostałem uwiedzony/poderwany przez kobietę. Laska jest naprawdę OK - jeśli chodzi o wygląd to laska z wyższej półki, zadbana, modnie się ubiera, etc. Ma bardzo wysokie mniemanie o sobie, dziewczyna z dobrego domu. Muszę przyznać, iż wcześniej nawet bym nie marzył, iż taka kobieta może się mną zainteresować, ba nawet spojrzeć na mnie. Trochę za późno, ale w końcu do mnie dotarło, jak to się stało i dlaczego sytuacja wygląda tak jak wygląda obecnie. Ale od początku.

Z dnia na dzień zaczęła się mną interesować, a z tego że pracujemy w jednej firmie, dosyć często widzimy się w pracy. Na początku byłem lekko zdziwiony, jak to, przecież ja się nią nie interesuję, a ona wyraźnie daje mi znaki zainteresowania. Poźniej sama mi powiedziała, że ją wkurzało to, że jak do nich zachodziłem, to ją ignorowałem (bałem się jej che che ?!) a ewidentnie zaczepiałem jej koleżankę, która notabene jest w moich oczach mniej atrakcyjna od niej. Jeszcze jedna sprawa, strasznie ją na początku wkurzało to, że nie odwzajemniałem jej zaczepek: dotyku, bliskiego stawania obok mnie, zaczepnego spjrzenia etc. Wkurzało ją chyba to, że na mnie nie działały te jej zagrywki. Pewnie sobie myślała: "Co jest, każdy ma na mnie ochotę, a ten stawia tu jakiś opór. Co jest !" Byłem wyzwaniem! Tak Panowie -- byłem dla niej wyzwaniem i nagrodą. Coś czego pragnęła i spędzało jej to sen z powiek. Ileż ona smsów do mnie napisała, jak jej to źle, że wciąż myśli o mnie, że mi jej brakuje etc. Każdego wieczora SMS na dobranoc itp. Powoli sytuacja zaczęła się zagęszczać, wcześniej był seks, spotkania po kryjomu etc.

Po kliku miesiącach zaczęła swoje gierki w kierunku wyciągnięcia ode mnie informacji, czy dla niej odszedłbym do żony, bo ona by odeszła od męża. Na początku powiedziałem NIE, że nie zostawię rodziny. Oczywiście strzeliła focha, chodziła nadąsana etc. Potem się sytuacja trochę uspokoila, pojechała na wakacje do Turcji,a ja kurwa dopiero pokazałem jaki jestem NEDDY. Byłem w huj potrzebujący. Nawet napisałem SMS składającego się z 10 smsów, jak mi to źle jest, jak za nią tęsknię etc. A ona oczywiście odpisała po kilku dniach, ze wie, że rozumie i że jak się zajebiście bawi, bo latała balonem i brała udział w rafftingu. Po powrocie postawiłem sprawę na jedną kartę, że ok, odchodzę od żony ona od męża i że bedziemy razem. I tu już moja rybka nie była taka chętna. Zaczęła kręcić, że jednak nie jest gotowa, że to by były za duże zmiany w jej życiu, że rodzina by jej nie wybaczyła etc. Już za mną tak nie latała, już nie było masy smsów. Stała się ostrożniejsza, aby jej romans się nie wydał, wcześniej sprawiała wrażenie, jakby miała to gdzieś. Jak to wygląda ? Ano tak, że dążyła do tego aby pokazać, że jest w stanie spowodować, że ja zrezygnuję ze swojej rodziny dla niej i w tym momencie przestałem być nagrodą. On swój cel osiągnęła. Co prawda został czasem seks i wszystko co się z tym wiąże, ale o wspólnym życiu nie ma mowy. W kilku momentach zachowałem się jak dupek, jak samiec C (gorszy chyba od beta), bo pokazałem, że nie mam jaj i może robić ze mną, co chce. Zrywałem z nią ten nasz "układ" chyba z pięć razy, za każdym razem na jej prośby wracałem do niej, jeśli można powiedzieć w ten sposób. I znowu był seks etc.

Jak ktoś mądry kiedyś napisał - kobiety szukają rozrywki, a mężczyźni związku. Najgorsze, że ja naprawdę na początku myślałem, że ona jest wyjątkowa i w sam raz dla mnie i moglibyśmy żyć razem. Dała mi kopa w dupę i przyznaję rację, należał mi się sowicie. Za dużo dałem siebie, a ona to wykorzystała. Najgorsze to w tym wszystkim jest, że nie powiedziała na początku, że to jest tylko wyłącznie seks, a wplotły się w to również emocje i uczucia. I na koniec przypomniałem sobie jeszcze jedno, co sama mi powiedziała: "Kobieta odejdzie od faceta tylko w jednym przypadku, gdy ma możliwość odejść do drugiego, lepszego". Jak widać ja nie okazałem się lepszy.

Stan obecny: wciąż się spotykamy czasem, codziennie widzimy się w pracy i jesteśmy w tym niby związku, ale ta świadomość bycia gorszym, odrzucenia w sensie takim, że nie chce być ze mną, dręczy mnie coraz bardziej i znowu przymierzam się do zakończenia tego wszystkiego - czyli zlewka jej i traktowanie jak koleżanki. I znowu z mojej inicjatywy. Ona nigdy nie chciała tego zakańczać.

Jaki z tego morał ? Bądzcie nagrodą, wyzwaniem dla kobiet nie dajcie się wciągać w ich gierki. Zwłaszcza piękne kobiety, ze względu na swoją urodę potrafią grać jak nikt inny: intrygi, manipulacje, gierki etc to u nich na porządku dziennym. Na początku ustalcie czego oczekujecie w takim czymś, abyście na przyszłość nie marnowali energii i swoich własnych nerwów.

Pozdrawiam tych wszystkich, którzy dotrwali do końca.

P.S. Jak będzie się coś ciekawego działo, to napiszę na blogu. Wbrew pozorom, facet usidlony w gniazdku rodzinnym też ma czasem fajne okazje.