Witam. Przedstawię Wam pewną sytuację do małej analizy. Na wczoraj byłem umówiony z pewną laską, którą poznałem podczas kolejnej misji z godziną na DC. Zareagowała bardzo pozytywnie na moje pytanie o godzinę, więc pociągnąłem temat inkasując numer telefonu.

To było w poniedziałek dwa tygodnie temu. Dość spontanicznie pojawiła się bardzo krótka wymiana zdań. Ona stwierdziła, że jest zmęczona, bo to pierwszy dzień w pracy czy coś w tym stylu. Ja poruszyłem temat odpoczynku, jak się relaksuje itp. W końcu zapytałem „W jakich klubach lubisz się bawić?”, ona „Dawno nie bawiłam się, a ostatnio byłam w Tequili”, ja „Bardzo fajne miejsce. Też lubię się tam bawić... W takim razie w sobotę idziesz ze mną do Tequili:)” na co ona „OK. Jasne”. Nagle ni z gruchy ni pietruchy wspomina „Jacyś faceci mnie dzisiaj często pytali, czy poszłabym z nimi na kawę”, na co ja „Zobacz. Ci faceci Ci w ogóle nie znają, a zapraszają na kawę. Ja najpierw muszę sprawdzić czy kobieta jest na tyle interesującą osobą, żebym chciał jej zaproponować wyjście na kawę”. Ona lekko zdziwiona potaknęła, po czym pożegnałem się z nią przyciągając ją i całując w policzek. Wyszło mi dość głośno to cmoknięcie;)

Zadzwoniłem do niej w czwartek, żeby ustalić konkrety na sobotę i generalnie przypomnieć o swoim istnieniu. W końcu prawie tydzień ciszy może negatywnie wpłynąć na jej pamięć o mnie. Znamy tą zasadę:) Odebrała od razu za pierwszym razem. Ja „Cześć. Przemek z tej strony. Wyobraź sobie, widziałem dzisiaj na Fordońskiej Twojego sobowtóra. Z tyłu wyglądała zupełnie jak Ty”, ona „Hehe. To na pewno nie byłam ja”, ja „Wiem. Kiedy zobaczyłem ją z przodu to zauważyłem...słuchaj. Widzimy się w sobotę. Proponuję spotkać się o 22-giej przed klubem”. Ona „Niestety w tą sobotę nie mogę. Innym razem”, ja „W takim razie zgadamy się jakoś na następną sobotę”, ona „OK. To się zdzwonimy się w tygodniu”.

Kolejny raz zadzwoniłem w piątek wieczorem ok. 18-tej, żeby poinformować ją, że w sobotę nie mogę. Po pierwsze naprawdę nie mogę, a po drugie ona może to odebrać, że nie jest najważniejsza, że mam własne życie itp. zjawiska. Tym razem nie odebrała. Za 15 minut wysłałem jej esa „Cześć. W ten weekend jestem już jednak zajęty. Chcę się z Tobą spotkać w poniedziałek w pewnym interesującym miejscu. Wybacz, że musisz tyle czasu za mną tęsknić;)”. Za chwilę es od niej „Hehe. A co to za miejsce?”. Ja po godzinie „Jaka ciekawska. To niespodzianka. Spotkamy się przy Focusie. Dowiesz się na miejscu:)”, ona za minutę „No powiedz. Prawie Cię nie znam”. Dałem się wkręcić w taki mały sms-game, ale ograniczyłem to do minimum. Następnego dnia znowu od niej sms w tym stylu „W ogóle Cię nie znam i boję się tak spotkać”. Ja na to „OK. Szanuję Twoje konserwatywne podejście. Zatem filiżanka gorącej kawy w Focusie umili nam poniedziałkowe popołudnie. A te magiczne miejsce pozostanie moją słodką tajemnicą;)”. Jej odpowiedź „Ooo do tego druugiego”. Cytuję dosłownie i szczerze powiedziawszy nic z niego nie zrozumiałem:) Cała gra przez esy rozgrywała się na przestrzeni 3 dni.

W niedzielę wieczorem postanowiłem do niej zadzwonić i ustalić godzinę poniedziałkowego spotkania. Nie odebrała. Napisałem jej kilka minut później „Nie przepadam za smsami, bo obdzierają z emocji. Tak więc do zobaczenia jutro o 19-tej w Focusie przed wejściem do Empika”. Pierwszy raz bez odzewu z jej strony na sms. Pomyślałem sobie, że jeżeli nie potwierdzi do dwóch godzin 'przed' to nie pojadę na to spotkanie. Po pierwsze średnio mi pasowało (z drugiej strony najlepiej w tym tygodniu), a po drugie mało rokujące było to, że się pojawi. Nie odezwała się. Nie chciałem jednak mścić się za stare czasy i wyjść na chama, więc postanowiłem zadzwonić do niej i poinformować o nieprzyjściu. Nagrałem się na sekretarkę „Cześć. Musisz mi wybaczyć, ale nie mogę się dzisiaj z Tobą spotkać. Umówmy się jutro o tej samej porze. Jeśli coś się zmieni to dzwoń”.

Mogę dodać jeszcze od siebie, że swój przekaz niewerbalny oceniam w tej relacji bardzo dobrze. Zarówno przy poznaniu jak i podczas rozmowy telefonicznej. Jest to oczywiście odczucie subiektywne. Pora chyba skasować nr. Wiem gdzie pracuje, więc myślę, że warto jednak po co najmniej tygodniowym chłodniku pojawić się tam „przypadkiem”. Nie musicie mi mówić, żebym w tym czasie się zajmował innymi. Kręcenie z jedną kobietą jest po prostu niezdrowe:) Jeśli widzicie jakieś błędy w tej grze, to liczę na ich wskazanie:) Ciekawi, czy te przymusowe przejście z tel na sms było rozsądne, bo wydaje mi się, że to było jedyne rozwiązanie, żeby zostać w grze, skoro ona się krępuje rozmawiać przez telefon? Może też lepiej było twardo zostać przy decyzji o tej niespodziance, bo kawą trochę czułem jakbym zaprzeczył sobie w tym, co jej powiedziałem biorąc nr. Tyle w tym temacie.