Od trzech miesięcy, mamy do czynienia z pandemią. W moim przypadku jest to dosyć specyficzny okres. Okres w którym powróciło wszystko do mrocznej rutyny z przed lat. Jestem teraz w domu ze starymi i siostrą, która musiała wrócić z większego miasta bo "mamusia kazała" / "boję się" (A w zasadzie nie wiem tego, nie zamieniłem z nią słowa bez kłótni w zasadzie przez całe życie).

Cześć Wam,
chwilę nie dodawałem wpisu, bo w sumie nic wielkiego się nie działo a i życie stało się dość zabiegane.
Ogólnie brak chwili wytchnienia - opieka nad dzieckiem, praca, treningi 5 razy w tygodniu, trzymanie diety i gdzieś na końcu próba poznania fajnej kobiety.

Na każdym polu, mogę przyznać, że dominuje pasmo sukcesów, może poza ostatnim, co skłania mnie do przemyśleń co dalej.

Kobiety non stop mówią lub piszą na profilach randkowych, że inteligencja u mężczyzny jest atrakcyjna i cenna. I gdy słuchasz tego to myslisz, że powinieneś być świetną partią dla kobiet, bo skończyłeś studia i jesteś oczytany w nowoczesnej poezji i literaturze pieknej. Po czym widzisz jak jakiś "głupkowaty" dupek obraca śliczną, wykształconą dziewczyne z "wyższych sfer". No to jak to jest?

Z kobietami bywa różnie. Z Twoją pewnością siebie też będzie różnie. Raz lepiej, raz gorzej, bo jesteśmy tylko ludźmi.

Nie jestem Robocopem i też mam swoje nastroje (lepsze lub gorsze), które wpływają danego dnia na inner game.

Jaki powinieneś mieć MINDSET? Prosta odpowiedź brzmi: taki, który na koniec dnia generuje Ci sukces przy poznawaniu dziewczyny, spotkaniu, randce, w łóżku, a potem w związku.

Cześć wszystkim

Dodaję ten wpis nie żeby chwalić się moimi ostatnimi działaniami ale aby zmotywować się do dalszego działania. Jednocześnie liczę,że wielu z Was pamięta swoje przemiany więc w tej trudnej drodze która mnie czeka będę mógł liczyć na słowa otuchy albo kopniaki do dalszego działania.

Parę zdań o sobie a na szczegóły przyjdzie czas w innym wpisie.

Zwykły dzień tygodnia, ja nabuzowany pozytywną energią jak pochodnia, a tu moja kobieta mówi mi Raskolnikow pójdziesz ze mną na zakupy. Mój instynkt obronny mówi: nie, nie, nie idę — i tak jej odpowiadam. Ona mówi: no chodź. Ja mówię no dobra... - od czasu do czasu lubię się przejść na zakupy, nawet na jej ciuszki.