Cześć, minęły 3 miesiące odkąd zerwałem z pierwszą dziewczyną. Zdradziła mnie. Zacząłem ćwiczyć na siłowni i więcej wychodzić samemu na miasto i poznałem sporą ilość ludzi, a dzięki jednej z tych osób dostałem pracę. Wydawało by się, że same plusy. Jednak pojawił się problem z kobietami. Spotykałem się z czterema od czasu zerwania i za każdym razem podchodzę do nich z niechęcią i podejrzliwością. Podobają mi się, a mimo wszystko zawsze pojawia mi się myśli, że "to nie ma sensu, skończy się tak jak ostatnio, z pewnością mnie zdradzi" i kompletnie tracę motywację, chęć jakiegoś starania się. Miał ktoś tak kiedyś? Jak sobie z tym poradziliście? Niby bym chciał kogoś poznać, ale z drugiej strony nie chcę być znowu tak zraniony jak przez pierwszą miłość.
PUar jesteś młodym chłopakiem. Tak, na pewno czujesz się z tym źle. Natomiast w życiu chodzi właśnie o to, aby podejmować trudne, niełatwe decyzje mimo konsekwencji. Również uważam, że w dzisiejszych czasach kobiety różnie mają z wiernością, dlatego trzeba egzekwować wierność w postaci wymagania od kobiety – chodzi o konkretne czynności, czy zachowania. Inwestująca kobieta ma mniejsze chęci na zdradę, bo nie lubimy tracić tego co stanowi dla nas wysiłek. A z drugiej strony nie doceniamy tego co dostaliśmy bez wysiłku: wodę rodzinę, życie.
Jeżeli chcesz wejść w związek, zadaj sobie pytanie: Czy jestem w stanie otworzyć się, pokochać drugą kobietę mimo tego, że zostanę mogę zostać zraniony? Jeżeli odpowiedź twierdząca wchodzisz i później nie narzekasz. Miałeś wybór. Jeżeli nie chcesz związku, to do niego nie dąż, ale wiedz, że alternatywą jest samotność. Czy jesteś wstanie zaakceptować te konsekwencje życia samemu, nawet na pewien okres?
Wszystko ma plusy i minusy. Motywacją może być, albo chęć stworzenia czegoś, albo chęć nie bycia w miejscu w którym jesteś, albo w którym możesz być. Zdecyduj sam, ale dorosłe życie polega na robieniu czegoś mimo konsekwencji, bólu, a czasami cierpienia emocjonalnego, czego ty doświadczyłeś.
Trzy miesiące, to stanowczo zbyt niewiele czasu, aby zapomnieć o traumnie zdrady.
Ja wprawdzie nie byłem zdradzony, ale wielu facetów których znam tak. Ani jeden, nie nabrał ochoty na związki, w tak szybkim czasie, jak trzy miesiące.
To kwestia roku, czasem trochę wiecej czasu, aby o tym zapomnieć.
Daj sobie czas. Tu nie ma reguł, nie ma złotych odpowiedzi, każdy musi przeżyć to we własnym tempie. Rób to, co pomaga Ci poczuć się lepiej i co autentycznie wypływa z Ciebie.
Ja ze swojej strony chcę Ci powiedzieć tylko tyle, że ze zdrady da się otrząsnąć Naprawdę można to przejść. Jeszcze będzie moment (wiele, wiele momentów), kiedy się kimś autentycznie zainteresujesz, zauroczysz, zakochasz i pokochasz. No po prostu spokojnie
Tylko na wszystko potrzeba czasu. Z urazami w psychice jest trochę jak z ranami na ciele: muszą się zagoić. A to, kurcze, trwa.
Chęć wróci ci naturalnie po pewnym czasie. Narazie skup się na sobie. Odnów relacje ze starymi znajomymi, poznaj nowych, wartościowych ludzi, którzy podniosą twój status społeczny i wesprą cię na duchu, toksyków i osoby ciągnące cię w dół olej.
Brak kobiety wiąże się z tym, że będziesz teraz miał dużo więcej czasu i pieniędzy. W związku z tym warto to wykorzystać. Możesz bardziej poświęcić się pasji, zadbać trochę o sylwetkę i zdrowie, poprawić stan cery, zębów, włosów. Możesz poświęcić się karierze, dostać awans, zmienić pracę na lepiej płatną. Generalnie najlepszy ruch to czekać, aż wróci ci chęć na poznawanie kobiety i jednocześnie inwestować w siebie - tak, żeby potem być w stanie zainteresować swoją osobą coraz lepsze z charakteru i ładniejsze kobiety.
Wiem, że po takim zerwaniu ogólnie motywacja spada w dól i łatwo się zapuścić i przestać dbać o siebie - dlatego tutaj bardzo ważni są wartościowi znajomi i rodzina. Bądź silny.
Musisz dać sobie więcej czasu. Po każdym rozstaniu trzeba pobyć troszkę samemu, a co dopiero po zdradzie. Ale żal z czasem mija i można się otworzyć na nowe uczucie;)