sam sobie odpowiedziales ze ci sie robota nie podoba a w dodaku rozumiem ze chcesz sie usamodzielnic... wiec nie rozumiem pytania, w czym jest problem? Czekasz az ktos Ci powie czego to on nie zrobil albo zrobil i wtedy bedziesz mogl isc w jego slady? nie mozesz sam zadecydowac czego ty wlasciwie chcesz od zycia?

Pytanie, czy w robocie z ojcem możesz się rozwinąć, to też ważne. Może teraz widzisz jej minusy, ale za jakiś czas możesz przejąć interes, poznać branżę, nabyć kontakty. To czasami ważniejsze niż odjebanie 8h i leżenie brzuchem do góry

50-60 zł dniówki nieźle... Za tyle bym dupy nie ruszył z fotela, zatrudnij się u gospodarza do wywalania gnoju i zarobisz stówkę. No, ale 6 godzin pracy dziennie to w sumie jak urlop, więc korzystaj z życia.

Ja w sumie od tego zaczynałem Robota w malutkim sklepiku budowlanym, za marne pieniądze. Ale w pewnym momencie po prostu sam z siebie zacząłem brać coraz więcej na siebie, i dzisiaj biznes jest mój, i to nie mały, bo wywindowałem sprzedaż do góry kilkukrotnie, zatrudniłem ludzi, kupiłem sprzęt itd. Na początku miałem problem by to wszystko ogarnąć, bo ojciec nie potrafił mnie wielu rzeczy nauczyć, i musiałem do wszystkiego dochodzić sam.

Tak więc w moim przypadku był to klasyczny przykład dorabiania się pod skrzydłem ojca, ale inicjatywa była zawsze moja.

Sam musisz określić, jaki masz tam potencjał. Nie wiem, co to jest za fucha, ale może zamiast czekać na niego w aucie, idź z nim tam gdzie on chodzi? Nie interesuje Cię to? Ojcowie czasem nie mówią tego wprost "Ty to przejmiesz", tylko obserwują czy się do tego sam garniesz (jak u mnie).

Poza tym, jak Tobie zależy, aby "odjebac swojej roboty i miec spokoj" to szukaj zatrudnienia gdzieś indziej, u kogoś, bo na "prywaciarza" to Ty się nie nadajesz.

EDIT:
Ważne, żebyś pamiętał, że samodzielność nie polega na tym, że idziesz "odjebac swojej roboty i miec spokoj" w jakiejś robocie i potem na siłkę, i potem do własnego mieszkania, bo to wegetacja. Samodzielność to realizacja określonych celów, nie ważne gdzie mieszkasz i co robisz.

Kuba wedlug mnie powinienes pracowac ale czym szybciej sie zwiniesz i nauczysz samodzielnosci u kogos obcego, tym szybciej pozniej bedziesz mogl z tata pracowac jesli zechcesz i bedziecie w stanie sie dogadac.
Na chwile obecna uwazam ze praca pod batuta rodzicow ma wiecej wad niz pozytku. Zeby wydoroslec musisz chlopie "isc w swiat". Dopiero jak juz bedziesz doroslym, uksztaltowanym mezczyzna, bedziesz mogl- jesli Wasze zawodowe drogi sie skrzyzuja- pracowac z rodzina.

Chłopie u ojca dniówka 50-60zł za opierdalanie się , a 60zł dniówki za 8h -15zł na przejazd ? Nad czym się zastanawiasz , bo ja nie wiem ? Albo szukaj lepszej roboty , bo za te 45zł/dzień to Ty się nie dorobisz.

Jak będziesz mial lepszą ofertę to się zastanów. W chwili obecnej to możesz reszte dnia przeznaczyc na dokształcenie się itd , a nie pójscie do gorszej roboty, bo u ojca masz nieunormowane godziny.

Robisz sobie pod górkę generalnie. Ja 10 lat temu miałem zostać księgowym/pracowac w banku, a zaczynając robotę u ojca (prawie z przymusu!) w ogóle nie widziałem perspektyw. Zmiany przyszły dopiero w momencie pełnego zaangażowania z mojej strony.

Poza tym mając 19 lat, nie oczekuj, że będziesz "skurwysynem , twardzielem dla konkurencji" bo tego też się trzeba/można nauczyć.

"Druga zajebiscie ważna sprawa to to ze chce miec czas na swoje marzenia a w tym biznesie ojca nie ma czego takiego ze pracujesz od tej do tej"

Widzisz, ja przez jakieś 7-8 lat nie byłem prawie nigdzie na wakacjach, nie licząc wypadów na 2-4 dni nad morze, bo nie było kasy/czasu - taka praca, inwestowałem, odkładałem. Po czym w zeszłym roku poleciałem na miesiąc do Brazylii, nie szczypiąc się z kasą. Mało osób w moim wieku może sobie na to pozwolić.

O ile oczywiście ojciec Ci go odda, o czym było wcześniej

"NIe czuje tego , chodzi tu bardiej o tą prawde ojca ktora mi wmawial cale zycie ,, po co mas zapierdalac u kogos jak parobek " bo on przez te 30 lat sobie dobrze radzil i bral dobry hajs ale ja siebie w tym w ogole nie widze."

Tu masz odpowiedź, aczkolwiek ja też nie czułem mojego biznesu. Nie znałem się, wielu rzeczy nie umiałem i czułem się jak rzucony na głęboką wodę. Do dzisiaj się go uczę, ale po prostu zajebiście się czuję będą sam sobie panem.

Ale sam musisz wiedzieć czego chcesz. Sam musisz wybrać, choć uważam, że na dłuższą metę robisz sobie kuku. W tej chwili zastanawiasz się między pracą u kogoś jako mechanik za marne pieniądze, a perspektywą zgarnięcia niemal pewnego biznesu i lekkiego dychania. A rozmawiając z ludźmi dookoła to prędzej czy później każdy myśli o czymś własnym. Chyba, że praca na czyjeś konto jest celem ostatecznym.