Kiedy byłem młody i głupi, liczył się dla mnie tylko rozmiar biustu. Im większy tym lepszy. Cały czas tak mam ale teraz zanim poważniej zainteresuję się jakąś kobietą, muszę najpierw sprawdzić, czy ona ma jakieś cele w życiu. Dlaczego?

Kiedyś byłem z kobietą, której jedynym celem było znalezienia faceta. Zanim mnie poznała, musiała wszędzie robić dobre wrażenie, godzinami malować paznokcie, włosy, powieki, rzęsy... przebierać ciuchy... itp itd. Kiedy byliśmy razem, na początku było świetnie. Jest biust, jest okejka ale kiedy ona była sama wieczorami, a ja wtedy jeszcze mieszkałem u rodziców, to zastanawiałem się - czym ona tak właściwie się zajmuje? Siedzi na fejsie (wtedy jeszcze była nasza klasa), wrzuca fotki jak to sobie pazurki wymalowała. I co dalej?

Tymczasem ja mam dużo różnych zainteresowań. Kiedy nie było jej przy mnie, to nigdy się nie nudziłem. Majsterkowałem sobie w warsztacie, coś tworzyłem, pisałem artykuły do gazet, robiłem strony w internecie, spotykałem się z ludźmi o podobnych zainteresowaniach. W większości było to związane z techniczną tematyką i tym żyję od zawsze. Dziewczyna oczywiście podziwiała to, co robię i niby chciała, żebym jej wytłumaczył co i jak działa. Ale coś mi tu nie grało...

Zaczęła mi mówić, że za mało czasu spędzamy razem. OK, to częściej przychodziłem do niej. Podczas tych wszystkich spotkań prześwietliłem ją na wylot. Chciała się spotykać jeszcze częściej i częściej, ale zaczynało to kolidować z moimi zainteresowaniami. Mówiła:
- Ty tylko grzebiesz w tej elektronice, a dla mnie nigdy nie masz czasu.

Doszedłem do wniosku, że jej jedynym celem w życiu jestem ja. Niby robiła studia, ale poszła na nie, bo rodzice kazali coś studiować. Co po studiach?
- Jakoś to będzie.
Niby fizycznie było wszystko OK. Seksowna kobieta, często się bzykaliśmy, było zajebiście. Ale czegoś mi coraz bardziej zaczynało brakować - tego, że beze mnie ona nic nie potrafi zrobić. Niczym się nie zajmowała. Nie miała żadnych planów, marzeń. A idąc dalej, nie mieliśmy żadnych WSPÓLNYCH CELÓW. No może poza jednym - żeby złapać mnie na dzieciaka, żebym był na zawsze jej.

Tym sposobem laska zaczęła mnie ograniczać. Projekty, które kiedyś prowadziłem z takim rozmachem, jakoś wyhamowały i odeszły w zapomnienie. Będąc "razem" oczywiście miałem zajmować się nią, a nie swoimi projektami ("ty znowu dłubiesz w tych kablach?"). Jednocześnie kobieta zaczęła na mnie przerzucać wszystkie swoje problemy, zaczynając oczywiście od tych trudniejszych, z którymi kobieta ma prawo sobie nie poradzić, do tych coraz bardziej pierdołowatych.

Powiedziałem jej kiedyś prosto w oczy:
- Mam dość.
Cały miesiąc mi jeszcze wydzwaniała, jaki to ja jestem samolubny, że wybrałem swoje kabelki. Jak ja mogłem jej to zrobić. Ona dla mnie zawsze była taka oddana i nigdy nic jej nie przeszkadzało spotykać się ze mną. Ciekawe czy kiedykolwiek ona zrozumie, że to właśnie w tym był problem. Właśnie o to chodzi, żebym też był czasami inspirowany jej pasjami. Kobieta, która bezgranicznie oddaje się facetowi może go tą swoją bezgranicznością przytłoczyć. Owszem, są ludzie, którym będzie się podobała taka kura domowa, która będzie na każde wezwanie. Ale czy to nie jest... nudne?

Teraz, zanim bzyknę się z jakąś kobietą, muszę najpierw ją trochę wybadać. Duże cycki są fajne, ale bardziej mnie kręcą kobiety, które mają jakieś cele, marzenia, plan na siebie; a najlepiej - żebyśmy ten plan mogli wspólnie realizować.