Cześć wszystkim!
Jestem jednym z tych gości, którzy pewnego pięknego dnia (no dobra, ten dzień nie był taki super), postanowili, że zmienią swoje życie na lepsze. Chodzi oczywiście o tą część życia, związaną z kobietami. Opiszę pokrótce swoją historię, aby zainteresowani mieli lepszy ogląd sytuacji.

Tak więc do dzieła:
Tematyką PUA zainteresowałem się w liceum. Przypadkiem. Pewien kolega wysłał mi książkę o tej tematyce. Przeczytałem, przyswoiłem i wypróbowałem w praktyce. Czym zaskutkowało? Czterema dość ciekawymi znajomościami obfitującymi w chemię, dwoma poważniejszymi relacjami. Tak więc jakieś doświadczenie mam. Obecnie jestem na studiach, a od tych czasów minęły dwa lata, a ja dochodzę do wniosku, iż wróciłem tam, gdzie już byłem. Czyli dokąd? Na chwilę obecną w moim życiu (wykluczając te ze mną spokrewnione) są dwie kobiety. Obie to dobre znajome, z czego jedna z nich mam wrażenie widzi we mnie kandydata do czegoś więcej - z wzajemnością, ale nie o tym zamierzałem tu mówić. To moje całe życie z kobietami na przestrzeni ostatniego pół roku.
Co mnie gryzie? To, że nie mam pojęcia z której strony zabrać się za rozwiązanie problemu. Swoje życie uważam za dość ciekawe, jako że od dziecka uprawiam dużo sportu, obecnie chodzę na siłownię i pływam. Interesuję się wszystkim, co spotkam na swojej drodze, nawet ogrodnictwo i teatr uważam za kurewsko ciekawe rzeczy, choć nie mam o nich zielonego pojęcia, to chłonę i potrafię się czymś takim pasjonować.
Pomijając zainteresowania, to studiuję, pracuję i czasem piszę stronki.
Mam grupę znajomych, czasem imprezuję. Gdy poznaję nowych ludzi, oni odbierają mnie bardzo pozytywnie, zapraszają później na wódkę, więc chyba aspołecznym dziwakiem też nie jestem. Swoją drogą uwielbiam z ludźmi rozmawiać. Jednak w tym wszystkim za cholerę nie wiem, gdzie poznawać nowe kobiety. Utknąłem w martwym punkcie. W klubie dobrze się bawię tylko ze znajomymi, więc podbijać na siłę do lasek i czuć się z tym źle - nie widzę tego. Swoją drogą mam uprzedzenie do poznawania tam kobiet - za głośno, nie ma jak porozmawiać. W swoim otoczeniu też ciężko, jako że studiuję na uczelni gdzie dominują faceci, a w pracy kobiet nie ma.
Reasumując :
Jestem w kropce, chciałbym sobie uporządkować plan działania, co zrobić, żeby w końcu ruszyć z miejsca. Liczę na pomoc innych. Jestem otwarty na krytykę - byle konstruktywną