Gen, a jeśli to nie banialuki? Dzis się bowiem okazało, że dzwoniła do... mojej mamy Podobno momentami prawie płakała przez ten telefon, a zadzwoniła, żeby powiedzieć mojej mamie, aby ta pomimo sytuacji i rozstania nie myślała o niej źle i że chce być w porządku. Że dalej bardzo mnie kocha i wciąż chce spędzić ze mną resztę życia oraz ma nadzieję, że wszystko się jeszcze ułoży, że pragnie tylko stabilizacji, męskiej opieki, oczekiwała, że przeniesiemy się na swoje mieszkanie i sformalizujemy związek (nie jestem po pierwsze na formalizację gotowy, po drugie nie stać mnie na kredyty mieszkaniowe póki co i przez kolejne 2 lata...). Wytłumaczyła też, że wypomniała mi o oszczędnościach, ale nie w formie złośliwości, ale dlatego, że gdyby coś mi się stało, straciłbym prace itp. to nie mam na leczenie/opłaty, ale ona bez mrugnięcia okiem oddałaby mi swoje pieniądze. Ostatecznie poprosiła moją mamę, aby ta porozmawiała o tym ze mną, przedstawiła mi jej punkt widzenia bo ma wrażenie, że ja się na nią obraziłem, izoluję się od niej i nie chce z nią gadać...

Klasyczny konflikt priorytetów i interesów. Wychodzi na to, że wszystko przez kasę i to ona tu myśli życiowo i perspektywicznie, a ja trwonię gotówkę na swoje wyimaginowane plany, które nie muszą wypalić. Może to ja jestem niepoważny? Takie wrażenie odniosłem rozmawiając z rodzicielką...