Witajcie, nie tak dawno temu w pracy rozmawiałem z koleżanką tak o wszystkim i o niczym – zwykła gadka i w pewnym momencie ona mówi do mnie że jestem taki spokojny… grzeczny… na co odpowiedziałem jej z powagą że to zależy jacy są wobec mnie ludzie. Nie będę darzył szacunkiem osób które na to nie zasługują lub za nic skaczą z ryjem bez większych powodów. I trochę mnie to uraziło ale zamiast się obrażać i źle wspominać staram się wyciągnąć jakąś lekcje z tej rozmowy. Tylko mam z tym problem i nie wiem jak z tym sobie poradzić. Generalnie jakoś tak odniosłem wrażenie że czegoś mi brakuje… tylko nie wiem czego. Jakiejś męskiej cechy charakteru ? Która sprawia że tak mnie ludzie odbierają?
Kiedyś mój współlokator powiedział że nie wyglądam na takiego który by się komuś sprzeciwił. Co jest błędem bo kilka dni wcześniej postawiłem się szefowi który chciał mi zabrać dzień wolnego ale wyszło na moje choć potem mi powiedział na osobności „Ostatni raz się sprzeciwiłeś” ale miałem z tego satysfakcję
Mój problem polega na tym że coś w mojej osobowości lub charakterze, głosie, budowie ciała (nie jestem patyk ale szczupły owszem) sprawia że ludzie traktują mnie na takiego spokojnego łagodnego chłopca… i to chyba odbija się na moich relacjach z dziewczynami bo one pewnie też tak to odbierają dodając sobie że „przy takim spokojnym i grzecznym nie będę czuła się bezpiecznie”
Ostatnio w pracy przez pewien czas był koleś, którego mało kto lubił (już się zwolnił). Generalnie facet lubił kogoś szturchnąć, mocno poklepać po plecach (aż sprawiał ból) itp. zachowania z podstawówki. Ale nie robił tak każdemu. Niestety byłem w tej grupie osób, które tak traktował. I zastanawiam się od jakiegoś czasu od czego zależy to, że jedna osoba będzie pogardzana, wyśmiewana w szkole/pracy a drugiej nawet nie ruszą. (Pamiętam osoby, które nie były w szkole groźne ale nie dokuczano im. Pewnie spotkaliście się w waszym życiu z podobnymi sytuacjami chociażby jako obserwatorzy.) Nie zrozumcie mnie źle za każdym takim jego podejściem nie udawałem, że nic się nie stało tylko zawsze mu wygarnąłem lub oddałem pięknym za nadobre ale mimo to zawsze były powtórki z rozrywki. Pewności siebie nie brakuje mi ponieważ nie mam problemu w rozmowie z klientem w handlu czy na studiach z wygłaszaniem prezentacji. Postawa moja jest raczej prosta – nie chodzę zgarbiony i jestem otwarty na nowych ludzi.
Ten problem mam od podstawówki ale od tego czasu nauczyłem się przeciwstawiać ale nie wiem co zrobić aby w przyszłości takie sytuacje w moim życiu nie miały miejsca – tak jak wspominałem – nie każdego się czepiał. Dodam może od siebie, że od jakiegoś czasu zacząłem chodzić na siłownie dla poprawy zdrowia i sylwetki