Heloł, its mi...
Szukam w tym blogu pierd*lnięcia w łeb od forumowiczów. Jaja mi odpadły.

Spoiler dla niecierpliwych, tym co kipią ziemniaki albo mają ten wpis po prostu w rowie Marjańskim: Czytam podrywaja parę lat, teoria jest, praktyka kuleje, kontakty z płcią przeciwną życzyłbym sobie na wyższym poziomie.

Przyglądam się od paru dobrych lat wpisom na forum, przez co naczytałem się już różnych podejść do tematów począwszy od podstaw Gracjana, brnąwszy przez rozkminy dotyczące bezsensu egzystencji, kodowaniom rzeczywistości na swój wygodny sposób, kończąc na wypocinach dyslektyków czy też przygodom o charakterze in flagranti. Coś z tego wszystkiego wklepuję sobie do łba, czegoś kompletnie nie mogę pojąć, coś uświadamia mi, że zaprogramowanie genetyczne nie uczyni z każdego drapieżnika, ale mimo wszystko strona daje wędkę, przypominając, że rybki są w stawie, czytaj: wyłącz kompa i wrotki z chaty.

Rozstałem się półtora roku temu z dziewczyną, którą...., a jakże inaczej- poznałem poprzez podejście na ulicy. Zainspirowany, naładowany, ukierunkowany przez podstawy Gracjana w taki oto najprostszy sposób poznałem pannę x. Pamiętam, że było to moje dziewicze zagadanie w ten sposób nieznajomej osoby i telepało mną jakbym włożył widelec do kontaktu, ale happy end. Wspaniałe uczucie. No... ale jak już wspomniałem wszystko zaczęło się sypać i po 2 latach ciach.

I wiecie co? Cieszyłem się nawet trochę. Wylądowałem w zupełnie nowym, dużym mieście gdzie rozpocząłem na prawdę zajebistą pracę, która daje satysfakcję ale także piniodz. Pewny siebie i swojej świetlanej jak południe w Egipcie przyszłości spłukałem stare gówno w kiblu jakim były związki, w które plątałem się już od czasów gimbazy.

1,5 roku bycia wolnym strzelcem... Pierdo*lone 530 dni, 12 720 godzin. I cała misja przypomina apollo 13. Widziałem księżyc, miałem go na wyciągnięcie ręki i poza emocjami w obie strony to ogólne fiasko i rozczarowanie. Zsumujmy i króciótko opiszmy:
-styczeń, luty, marzec 2015- romansik z 8, którą poznałem juz kiedyś przez wspólną znajomą, odświeżyłem po prostu kontakt. Miała problemy w związku, ogólnie podtrzymywała trupa na aparaturze. Mam wrażenie, że nawet pomogłem jej w podjęciu właściwej decyzji o zdjęciu tych zużytych butów po jakimś czasie bo już z tym typem nie jest. Niestety zacząłem popełniać błędy, kur*a, hiperbłędy! Przecinałem nie te kabelki i cud, że tylko jak poniosłem ofiarę. Byłem needy, pieskowałem, szczałem na słupki... nie byłem sobą. Jedyny plus, że trochę pobrykałem. Bang, gong, liczenie i koniec walki, jedziem dalej.

od kwietnia do lipca- Podejścia do napotkanych dziewczyn nie wychodziły, jednak nie zrażały. Nie wiem dlaczego... Próbowałem raz zagadać w ten sposób, raz w taki, raz skomplementować subtelny makijaż, raz fryzurę, raz sukienkę, raz waliłem prosto z mostu, że robię mielone i niech wpadnie o 19. 3 numery... Jedno spotkanie wypaliło. Bez historii.

siepień- Na domówcę stuknąłem lokatorkę (7), kiedyś się już do siebie uśmiechaliśmy i było mi dużo łatwiej bo wiem, że wpadłem jej w oko. Wystarczyło tylko nie spier*olić ostatniej prostej w czym jestem mistrzem. Mimo wszystko dobiegłem. Co ciekawe parę dni później w tym samym miejscu obracałem jej koleżankę (6), jednak poza tym, że zwaliła mi kuca to koniec tematu.

Od września do listopada- Poznałem pewną dziewczynę na badoo (6), świetnie się nam gadało czy to w sieci czy też w realu. Weszliśmy w relację ff. I poza tym, że robiła mi z ch*ja tęcze to musiałem odciąć dopływ tlenu do tego związku, ponieważ panna zaczęła sobie wyobrażać wspólną przyszłość, a ja jakoś tego po prostu nie widziałem i nie chciałem jej robić jakiejś nadziei. Myślę o niej czasami bo na prawdę była tak nagrzana, że można zakręcać kaloryfery zimą jak ona jest obok. Świat potrzebuje takich dziewczyn.

Ogólnie od stycznia 2015 do lutego 2016 spotkałem się z kilkoma dziewczynami... ale głownie poznanymi przez sieć czy też tindera. Na imprezce to już kompletnie nie potrafię się zmotywować do podrywu bo strasznie ryje mi beret zlewka. Psuje mi to zabawę. Tak wiem, pie*dole głupoty, ale taki już jestem. Poza tym Jakąś tam tam przez ten czas po drodze przelizałem, kogoś wymacałem, którejś nie mogłem podejść do zgłębienia tematu itp itd. Za wiele tego w każdym bądź razie nie było.

UWAGA! UWAGA! UWAGA! Przechodzimy do meritum!

W 80% przypadków nie potrafiłem pociągnąć znajomości dłużej, nawet jeśli mi na tym zależało. Nie potrafiłem po prostu zainteresować sobą dziewczyny, która mi się podobała, a niewiasty w skali do 6( poza opisanymi wyjątkami), mimo że chciały czegoś więcej to po prostu ja zkolei olewałem temat. Ryją mi banie też opinie znajomych, kolegów czy też koleżanek, którzy nie pytani o temat nie raz wyjeżdżali mi z tekstem w stylu " koleś, jak to możliwe, że taki typek jak Ty jest sam". Mimo, że mam jakąś tam wpojoną teorię, to zazwyczaj lipton bez cukru w praktyce.

Poza tym, jak już wspomniałem wcześniej- odpadły mi jaja, serio. Nie wiem gdzie, nie wiem kiedy bo bym wrócił je pozbierać, ale mam ostatnio kurewski problem, żeby zagadać dziewczynę na ulicy, która wpadła mi w oko.Jeszcze rak temu nie miałem z tym problemu.Archiwum x zaczęło się jakieś 4 miechy temu.

Sam prowokuję sytuację ewentualnych spotkań. Nie jeżdżę np na zakupy autem. Po drodze do sklepu nieraz trafi się interesujący przechodzeń, której włosy falują jak bałtycki sztorm, a usta mówią " ciągnę tak, że aż kamienie z nerek ściągam". Jednak co z tego. Widzę taką i dostaję paraliżu. Moja psycha wali się jak domki w afganistanie i strzelam w eter wymówkami, że przecież to głupie, chyba jednak nie jest warta uwagi, albo że na pewno ma chłopaka bo przecież każdy normalny człowiek tworzy z kimś parę, poza takimi mentalnymi spierdolinami jak ja Po czym, uwaga, sto metrów dalej jak znika z pola widzenia albo jak już wsiada do tego zasranego autobusu myślę sobie " Boziu... co ze mnie za zje*, i co... teraz wrócisz do mieszkania i zwalisz sobie konia?... Jesteś żałosny, przecież na takie sytuacje liczysz i takich szukasz co nie? ".

Takie akcje w ostatnim kwartale miały miejsce kilka razy. Po czym ostatnio przepełniłem czare goryczy, aż po całym zajściu nie mogłem spojrzeć w lustro przez cały dzień i postanowiłem się wyżalić w tym miejscu. Na forum romanum. Otóż, parę dni temu, kiedy wiosenna atmosfera sama rysowała uśmiech na twarzy wybrałem się spacerkiem po zakupy. Po drodze dostrzegłem na przystanku tramwajowym po drugiej stronie ulicy smukłą laskę. Nie jestem jastrząb więc chciałem się upewnić, że jest warta uwagi. Udałem się w jej kierunku. Robiło się coraz lepiej... i gorzej. W miarę jak zacząłem sobie zdawać sprawę z tego, że laska jest na prawdę gorąca moja psycha siadało. Oblał mnie zimny pot i mimo, że rozum krzyczał " idioto, to tylko cycki i dupa, nie ugryzą. Ludzie poznają się w taki sposób, one to lubią itp itd" poszedłem sprawdzić rozkład jazdy i wróciłem na starą ścieżkę do sklepu. A ja przecież nawet kur*a nie jeżdżę tramwajem czaicie?! Oczywiście jak już przebierałem w makaronach to czułem do siebie wielki żal i zwyczajnie smutek.

Traktuję ten wpis jako swoją spowiedź oczekując pokuty w postaci linczu.... Mimo, że takich historii na stronie są setki i mogę wyobrazić sobie co pisaliście w takich sytuacjach liczę na błysk, który przestawi mi klocki w głowie i ustawi na właściwe tory.

pzdr