cześć,
potrzebuje Waszego spojrzenia na sytuację. Po krótce od jakiegoś czasu jestem sama i wróciłam do świata singli. Było to duże zaskoczenie dla wszystkich a zwłaszcza dla mojej męskiej ekipy w pracy, która przeważa. Od zawsze podobał mi się ON, jednakże ze względu na posiadanie faceta oprócz form zawodowo grzecznosciowych nie było nic z mojej strony. Teraz chce to zmienić. On ma kobietę ale jasno deklaruje swój negatywny stosunek do małżeństwa i dzieci. Lubi się bawić, na jednej z imprez pracowniczych kręcił ostro z dziewczyną z kadr. Kadrowa na niego mocno leci, ale ten typ mężczyzny nie lubi natarczywych i łatwych dziewczyn a tym bardziej dążących do deklaracji. Mi o to też nie chodzi. Widzę i czuje że mu się podobał, intelektualnie także. On już wie że jestem bez zobowiązań. Wydaje mi się, że istotnym hamulcem jest praca i szacunek który od lat wobec siebie wypracowaliśmy. Łyka wszystkie moje sygnały, już połknął przynętę. Zdradza go mowa ciała, uśmiechy, olewa nawet telefon od swojej kobiety gdy gadamy. Ja nie chce zbyt jasno postawić sprawy bo to typ zdobywcy. Z drugiej strony po tylu latach poza grą damsko/męską pozostaje we mnie strach że może mu się fizycznie podobam ale z pewnych względów jestem poza jego strefa dobrej zabawy i nie bierze pod uwagę jakiegoś ostrego filtru. Generalnie to ciężki zawodnik do rozszyfrowania. Mocno do niego się zblizyłam, dużo gadamy w pracy, myśli o mnie ( wysyła omyłkowo do mnie mejle). Postanowiłam się teraz wycofać i poczekać na jakiś jego kontakt po pracy np. telefon; SMS lub po prostu propozycje piwa. słusznie robię?