Jakaś wskazówka dokładniejsza?

"Misiu:D Haha:D 27 lat i Misiu:D Byłem pewien, że kolejny 19-latek, to by chociaż było zrozumiałe. Ile lat ma dziewczyna? To ważne."

25. Co do okreslenia, nie chodzi o konkretne wyrażenie, ale sam fakt, że było, było i się skończyło. Ja się tego nie domagam, mogłem się źle wyrazić. Skoro jednak tam często mówiła, a przestała to pomyślałem, że jest jakaś przyczyna.

"Po co się spowiadałeś z wyjścia z koleżanką, skoro niczego tam nie było - mam coś ważnego, nie mogę i tyle?"
I tu Was zaskoczę, właśnie zawsze tak mówię. Powiedziałem, że spotkanie nie wypali w ten dzień bo nie mogę. I zaraz pytania: a co robisz? No mam spotkanie. A z kimmmm? I co wtedy? No wtedy mówię z kim... Zawsze dopytuje. Jak zachować jakąś tajemniczość w tej sytuacji?
Swoją drogą w cholere mnie to fascynuje, że gdyby koleś tak dopytywał zaraz by mu przypięli łatkę osaczającego laskę needy, kontrolującego i zaborczego, a pannie można ostentacyjnie walić takie pytania i to nagminnie?

"Daj jej przestrzeń. Niech w końcu zatęskni."
Codziennie się odzywa, co prawda ostatnio, tak jak pisałem, dosyć konkretnie i krótko, wymiana 2-3 zdań (po jej stronie to raczej słów) i wsio. A to, że ja proponuję spotkanie po 5 dniach nie widzenia się to chyba nic złego?
A np. taka sytuacja. Chce ją wziąć do siebie, jakiś film, później wiadomo albo nawet nie to, zwykłe pójscie spać. Ona coś mówi, że nie np. np nie ma rzeczy do pracy na jutro. Kontynuować wtedy na zasadzie, że to może weź do torby czy coś w ten deseń, czy nie podsuwać takich rozwiązań. W sensie nie to nie, powiedzieć ok i po temacie? Ba! w ogóle czy proponować wpadnij do mnie. Rzadko kiedy jest tak, że z jej inicjatywy do któregoś jedziemy, zazwyczaj to ja rzucam ten pomysł.

"Przestań z gadkami co u Ciebie? Co u mnie? Jakie to nudne..."
Oooo to to! Też mnie to boli. Tylko o czym rozmawiać w takim razie, jak nie o tym jak minął dzień? Ja pytam zawsze co CIEKAWEGO robiłaś? A jeżeli w ogóle to nie to, to średnio z tematami. Jak mówiłem, bardcziej lub mniej ale rozmawiamy codziennie (głównie z jej inicjatywy). Nie każdego dnia dzieje się coś o czym można by pogadać, co by było "wow!", stąd wynikają takie nudne pytania. Z braku laku.

Aleus dzięki za PW.

A jak ze sprawami takimi jak wybór miejsca na wieczór? Proponuję raz, drugi, za trzecim dostaję pytanie też co robimy. Nożesz qrwa, czuję się jak animator czasu wolnego. Nie jestem w ciągu 5 minut przejrzeć wydarzeń na fb, repertuarów kin czy innych atrakcji i jeszcze wstrzelić się w upodobania laski danego wieczoru. Jak wiem o spotkaniu dzień czy dwa przed to czasem wcześniej coś obczaję, ale też nie zawsze mam czas lub ochotę na planowanie. Z drugiej strony czytałem, że to facet zawsze powinień wiedzieć gdzie iść, decydować o miejscach itp.
Czy tekst w sylu, dzisiaj ty mnie czymś zaskocz, coś zaproponuj przystoi facetowi? I czy częstotliwość 1 miejsce wymyślam ja to następnego razu ona jest w porządku?

Pytam o to tym bardziej, że niedawno usłyszałem jakiś tekst o rutynie. Odpowiedziałem, że niech nie liczy na to, że to ja będę codziennie się wysilał i zaskakiwał bo to jest niemożliwe, nawet choćbym bardzo chciał, że też powinna dawać coś od siebie. Nie mniej sam fakt pojawienia się słowa rutyna mnie zirytował i zaniepokoił bo człowiek się stara, a takie coś to jakby dostał ścierą po mordzie.

Albo sytuacja kiedy chcę gdzieś iść, panna się zbiera tak, że ostatecznie nie zdążymy, jest późno, nie ma opcji zapasowych. Wezmę na chatę czy na piwo rutyna...
Ludzie skąd wy bierszecie pomysły?! W lecie jeszcze spoko, plenery, ale zimą o 21.00?

Dzięki za odpowiedzi. Ciężko przedstawić wszystkie fakty w takim temacie, nie jest tak, że totalnie ją rozpieściłem natomiast owszem- jestem, a raczej byłem na doskonałej drodzę do tego. Już mi przeszły miłe słówka, dzięki Panowie za potrząśnięcie, tego oczekiwałem.

Co do jej spóźnień było czasami tak, że przychodziła, a ja np. nie dawałem jej buziaka no bo kurwa nie, spóźniła się, a ja ją jeszcze mam nagradzać?! Po prostu nie kleiłem się, do niej jak coś próbowała. Zawsze miałem po czymś takim tekst w stylu: ejjj no nie mów, że się obrażasz?! Zawsze mówiłem, że nie obrażam się, ale nie rób tak więcej, nie podoba mi się to, mówiliśmy o szacunku, a poszanowanie własnego czasu w tym się zawiera. I gówno w sumie to dawało i daje... gdzie robie błąd dalej nie wiem.

Jeszcze jedna kwestia. Panna czasem ma tak, że się nie odzywa. Zazwyczaj pękam i po powiedzmy dniu milczenia piszę coś głupiego, smiesznego, wysyłam obrazek itp. Nie mówię tu o pisaniu ody o tęsknoście, natomiast takie zwykłe nawiązanie kontaktu. Rozumiem, że jest to kolejna z przyczyn przypadłości jaka mnie dopada (zanik jaj), a jaką opisał Guest? Czyli czasem zamknąć mordę, wyciągnąć dumę z kieszeni na stół i milczeć dopóki ona się nie odezwie? Często jest wręcz przeciwnie, że ona pisze kilka dni pod rząd, takie niby wycofanie z mojej strony, że nie zaczynam pierwszy, ale nie wiem czy to nie przeginka w druga stronę.

Bo ja już kurwa nie wiem, nie umiem znaleźć złotego środka, popadam w skrajności. Półroczny związek, a z tego co wy tu piszecie to ma być ciągła gra. Lustra, niedopowiedzenia, tajemniczość...
Czytałem kiedyś MrSnoofiego, który pisał, ni mniej ni więcej w takim sensie, że związek to ma być ostatnie miejsce na tym skurwiałym świecie, wolne od rozkmin, wkurwienia itp. Ciekawi mnie jak, skoro widzę, że to non stop odbijanie piłeczki :/

W ogóle Panowie, żeby nie edytować, ale taka wolna myśl mnie nachodzi od paru dni.
Otóż mam taki dziwny maraton dowiadywania się od zdradach. Dwa dni temu kumpel liże się z dziewczyną ktora przyszła na imprezę do koleżanki (pewnie tak przynajmniej powiedziała swojemu chłopakowi który został w domu), innemu panna opiernicza laskę - nota bene będąca w szczęśliwym związku. trzeci przykład w ciągu ostatnich 3 dni- mąż zdradza żonę (2 różne historie zasłyszane od dwóch różnych mężów).
Co tu się odwala? Ja swojej pannie ufam, ale slysząc takie historie, i to jeszcze dotyczące tzw. przykładnych związków formalnych i nieformalnych, no po prostu odechciewa się ufać, angażować, inwestować. I pomimo, że ona nic takiego nie robi, słysząc na około o co chwilę nowych przypadkach, jestem coraz bardziej krytyczny wobec swojej własnej kobiety, bo skoro inne "kochające" swoich mężów/chłopaków, mogły to dlaczego ona też nie? Puść babę samą na imprezę, nie spinaj się, pozycz powodzenia mówią blogi. Mając tą wiedzę co mam i rozeznanie w sytuacji to jednak nikczego nie można byc pewnym, i dochodzę do wniosku, że normalna, szczera i wierna dziewczyna nie będzie szukał imprez z koleżankami bez swojego faceta. Brzmi zaborczo, frajersko? Może. Ale mam kilka przykładów co się na takich imprezach dzieje i mnie to przeraża.

Gdzie ten świat zmierza i dlaczego tak się dzieję, chyba pozostanie dla mnie zagadką...

Mega strach to może nie, nie było jeszcze żadnych deklaracji z mojej strony. Prędzej jakaś obawa - to fakt. Już nawet nie chodzi o tą konkretną, może będzie inna, a później jeszcze inna i jeszcze, tego nie wiem. Wiem natomiast, że straszne to jest, kiedy człowiek w pewnym momencie życia chcę się ustatkować, powiedzmy założy rodzinę, dzieci, wspólne dobra materialne, znajomi itp. I co, babka idzie do koleżanki i daje dupy albo liże się z innym. Na tym etapie kobieta też jest tylko dodatkiem do życia?
Zresztą nie musi być małeżenstwo, rodzina, wystarczy dziewczyna z którą jesteś dłuższy okres czasu. Naprawdę spłynęło by to po tobie jak woda po gęsi, wstał byś, otrzepał się i powiedział "eee wszystko jest ok, to był tylko dodatek?". Ciężko przy takim założeniu zbudować jakąś głębszą więź. Może właśnie dlatego związki walą teraz się jak domki z kart...
Ja mam problem, że nie potrafię kłamać. Byłem na imprezie z kumplem, trochę jako wing- udało mi się go nawet spiknąć z jakąś panną. Mniejsza. W każdym razie zaraz dostaje pytania, a gdzie byłem, a czy tańczyłem z dziewczynami. Nie tańczyłem, bawiłem się sam do muzyki, piłem, poza tym miło jak dostanie się kilka oczek od przechodzących dziewczyn, obczai nowe miejsce, ludzi. Spokojnie i grzecznie. Mówię "nie, nie tańczyłem" na co zaraz dostaję "oj przestań żartuję nie musisz się tłumaczyć, nie mam nic przeciwko abyś tańczył z dziewczynami". Achaa, kurwa już to widzę, nie jesteśmy dziećmi, wiemy jak wygląda taniec na dyskotece, trzymanie za biopderka na wyprostowanych rękach to nie jest. Osobiście mi by się coś takiego nie podobało jakby moja dziewczyna bujała się na parkiecie z innymi, z kolanem typa między jej nogami, nawet bez żadnych dalszych skutków. Gdybym powiedział przekronie "tak, z dziesięcioma, ale mam tylko 3 numery" to znając ją dostałbym wspomnianym przez Aleusa obuchem za tydzień czy dwa.

MCRobson, ja rozumiem Twój punkt widzenia, hasło, że laska nie powinna być na piedestale, a stanowić dodatek to ja znam, szanuję i jest to wartościowe stwierdzenie. Tylko, że nie można przez całe zycie być zimnym chujem, co to ma gdzieś jak baba wali go w rogi, mieć wyjebane na wszystko. Umiem się zdystansować, wytłumaczyć pewnew rzeczy, ale nie wyzbędę się uczuciowości w takim stopniu.
Rangę problemów zostawmy. Ja nie tak dawno czekałem na wyrok po którym moje życie by się zawaliło i pewnie też prędzej czy później wylądował bym na wózku. Został on chwilowo odroczony z dobrym rokowaniem i wtedy obiecałem sobie, że problemy z dziewczynami to nic, pikuś. Takie nastawienie jednak szybko mija i ranga problemów szybko potrafi się zmienić.

A co do pytania zdradzonych rogaczy, podejrzewam, że gro z nich nawet nie wie, że są rogaczami. Nic nie insynuuję, ale czy np. Ty masz taką pewność?

Staram się Aleus. Nie jestem typem który ślini się na każde spotkanie, dzowni i pisze codziennie, przynosi róże. Staram się mówić od razu gdy coś mi się nie podoba, zajmować się setką innych rzeczy poza nią, odmawiać spotkań gdy naprawdę nie mogę, jakkolwiek często o niej myślę, darzę ją jakimś tam uczuciem, póki co dużej sympatii i przez to w sytuacjach podbramkowych postępuję niekiedy wbrew zasadom - przykłady powyżej. I za dużo rozkminiam jak się zachować, co zrobić, jak w takiej sytuacji zachował by się wytrawny gracz np. taki jak Ty, i czy moje zachowanie było/będzie dobre. Wkręcam się w analizy, jak się okazuję w 90% niepotrzebne.
Czasem mam za mało jaj, żeby zamknąć mordę, zagrać agresywniej, postawić wszystko na jednej karcie. Wiem, że to kwestia mniemania o sobie, poczucia własnej wartości i zarazem główna przyczyna wszystkiego, ale to nie jest tak, że po przeczytaniu paru artykułów i rad z forum stanę się super ekstra pewnym siebie gościem mającym wyjebane na wszystko dookoła (przynajmniej w sferze relacji d-m).

Dzięki za wypowiedzi!