Brawo za rozpoczęcie tematu, którego jeszcze na tym forum nie widziałem, w 100% uderzyłeś we mnie, nawet niedawno miałem taką sytuację z dziewczyną, myślę, że z 10 raz to już było nawet ( wielkie zainteresowanie, po czym jak zaczynam z nią kontakt, to odrazu ma mnie w dupie)

Kolego- dramatyzujesz. Prawda jest taka, że pewnie 90% użytkowników podrywaja (w tym i ja) może sobie przypisać przynajmniej jeden z tych wariantów które przedstawiłeś. W każdym domu (a przynajmniej w większości) dochodzi do mniejszych lub większych kłótni czy awantur. Każdy z nas przeżył jakieś przykre momenty w domu rodzinnym, czy też dostał ostrą zjebkę od rodziców (którzy czasem się pokłócą i jest to całkiem normalne). Problem z poznawaniem nowych ludzi? Zauważ że Polacy z natury są dość ksenofobiczni i zamknięci w sobie. Jeździsz czasem tramwajem/ autobusem? Czy pasażerowie ze sobą rozmawiają? Nie, chyba że są to osoby znajome. Większość spędza podróż na patrzeniu się w szybę, lub też w ekran telefonu.

Czy to oznacza, że jak to napisałeś:

"to całą wiedzę z tej stronki o dupę rozbić, bo na chuj ona Ci się przyda, skoro Twoja osobowość posiada poważną dysfunkcję uniemożliwiającą Ci zdrowe funkcjonowanie w społeczeńswie"

Żartujesz sobie? Nawet jeśli miałbym ze sobą jakieś problemy (a nie wykluczone że mam, z tym że ukryte- zakorzenione gdzieś głęboko w psychice), to nie powód by rezygnować z rozwoju własnej osobowości. Baaa- należy wtedy pracować nad sobą jeszcze bardziej i jeszcze ciężej. Nie raz zebrałem od mamy gruby opierdol i z pewnością odbiło się to w jakiś sposób na moim funkcjonowaniu w społeczeństwie, ale czy to oznacza że jestem na straconej pozycji? Nie, a nawet jestem wdzięczny rodzicom za te zjebki ponieważ jako tako radzę sobie w życiu, z kolei nie jeden znajomy z rodzinnej Gdyni stoi cały dzień w bramie w obsranych spodniach i komandosem w dłoni. Ochrzan od staruszków jeszcze nikomu nie zaszkodził- mało to było przypadków gdzie nastolatek wychowany bezstresowo dźgnął kogoś nożem? Chociażby ta głośna sprawa zamordowania rodziców przez ich własnego, małoletniego syna i jego popierdoloną dziewczynę- pseudo poetkę. To chyba było w styczniu/ lutym tego roku.

EDIT: Nie wiele się pomyliłem. To morderstwo było w grudniu 2014: http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z...

Zamiast używać pseudo naukowych teorii hamerykańskich szpecjalistów użyj czasem własnego rozumu.

Tak narzekasz na rodziców, a prawda jest taka że pierwsi skoczyli by za Tobą w ogień, gdyby wymagała tego sytuacja. Po prostu na co dzień nie doceniamy tego co mamy.

Perminator, Szkoda czasu na dyskusję z osobą, która nie ma pojęcia o życiu i majaca problemy w czytaniu ze zrozumieniem ☺

Dobrze, ze takie blogi powstaja.

Tu nie chodzi o zwalanie winy na rodziców czy otoczenie. Tu chodzi o zrozumienie siebie, o odkrycie motywów własnych reakcji, nastrojów i działań.
Dopiero znalezienie przyczyn pozwala na przewartościowanie zjawisk niepożądanych w charakterze czy też osobowości.

Komcie Perrego i MaxD pozostawiam bez komentarza. Szkoda czasu.

Ptys899 polecam Ci wszystkie blogi MrSnoofiego. Wszystkie. Bez wyjątku.

Poza tym mam kilka pozycji literaturowych fachowych z psychologii - jesli chcesz to daj e-mail na prv.

Z resztą w moich blogach kilka opisalem, a blogi piszę rzadko

Widzę, że jednak są tu osoby, z którymi można ciekawie porozmawiać z czego się cieszę ☺
Kolega FrankFerrana wspomniał o częstej pułapce; to prawda.
Druga pułapka, bardzo częsta, w którą wpadają osoby pracujące nad swoimi slabosciami m.in Ja, to nadmierna kompensacja swoich niedoskonałości i słabości, czyli na przyklad ze skromnego nieśmiałego chłopaka przeradzasz się w zuchwalego cwaniaczka zqczepiajacego kobiety, a do tego odrzucając kobiecie kilka negow, jesteś totalnie spalony; Najciekawsze jest to, że Tobie się wydaje, że jesteś zajebisty ale otoczenie myśli o Tobie zupełnie coś innego. Wydaje mi się, że jeśli chcesz coś zmienić, to nie rób czegoś na siłę, bo przez porażki zniechęcisz się jeszcze bardziej. Zacznij od zmiany postrzegania siebie samego, bo to klucz do tworzenia świetnych relacji. W końcu jak postrzegasz siebie, tak postrzegasz innych.

Sporo w tym blogu jest o mnie. Boję się odrzucenia i nie wierzę w to, że jakaś kobieta pokocha mnie bezwarunkowo, bo to tej pory przeważały te interesowne... Ale świadomość tego, że to mój problem pomoże mi zmienić to, co jest złe w moim życiu. Dzięki za wpis, bo jest bardzo rzeczowy.