Dobra, zebrałem myśli żeby napisać coś sensownego, a nie chciałbym zbytnio namieszać w pierwszym swoim blogu

Mirage 2000- nowoczesny, wielozadaniowy samolot myśliwsko- szturmowy produkcji francuskiej.

Trafiłem tu 3 lata temu, uczeń gimnazjum, dzisiaj ktoś kto w kwietniu kończy szkołę średnią. Nie, nie... nie trafiłem tutaj z powodu dziewczyny z która miałem problem. Wychowałem się z dziewczynami, uwielbiam ich towarzystwo. Znam ich zachowania. Czytałem dużo o psychologii żeby ogarnąć te emocjonalne istoty.
Niestety nie obyło się bez rozczarowań.

Zawsze (zbyt)pewny siebie, ktoś z pasją, sposobem na życie który okazał się magnesem na większość dziewczyn. Bycie pilotem... jeszcze szybowcowym, ale skoro dotarłem do tego co nie wszystkim się udaję, stawiam poprzeczkę wyżej. Nie wyobrażam sobie, żebym robił coś innego niż latanie. Lot pasażerem różni się pod każdym względem.

Nie chodzę do klubów poznawać dziewczyn. Nie jara mnie to, nie dziewczyna na 1,2,3 noce. Żeby poznać kogoś nowego, przeważnie przeglądam koleżanki swoich kumpli, czasem oni mi podeślą kogoś kto mógłby mnie zainteresować, albo poznaję je przy jakiejś okazji. Czy mam ogromne wymagania? Ostra selekcja? Wystarczy, że będzie to 7/10 w górę, a jeżeli nadrabia to jakąś pasją, jakąkolwiek ma u mnie duży plus. Za dużo poznałem dziewczyn które oprócz siedzenia w domu nie robiły nic. Przerażało mnie to, nie czułem żadnego uzupełnienia. Żebym się z kimś spotykać muszę wiedzieć, że ta dziewczyna nie ma na przebiegu połowy mojego miasta.

Najbardziej uwielbiam chodzić na 18stki. Nie mam w zwyczaju kłuć panienek na pierwszym spotkaniu, jestem chyba za porządny. Staram się zawsze czymś wyróżnić, niebieska marynarka, dobry fryz, wzrok zarozumiałego małolata. Nie mija 1,5 godziny kiedy jakaś dziewczyna przysiądzie sama. Zaczynamy rozmawiać, wstępny rekonesans, testuje ją. Pytam o pasję, gdzie chodzi do szkoły, plany na przyszłość, na wakacje. Coś co da mi pogląd na sytuację. Wtedy uderzam swoją osobom, opowiadam o lataniu, pokazuje zdjęcia, kilka żartów... poszło szybko. Dziewczyna wyraznie zainteresowana więc proponuje spacer. Po kilku minutach łapię za rękę, wchodzi KC. Pewnie nie każdej to pasuje i nastawia się na coś więcej, ale zasady to zasady.

W tym blogu chciałem siebie mniej więcej przedstawić, w następnym opisze swoją akcję. Napiszcie co jest tutaj nie tak, wyklepię to w następnym blogu. Trzymajcie się!