Chciałbym opowiedzieć historię. Historię o tym, że tak naprawdę największym błędem jaki popełniamy w relacjach z kobietami jest tak zwany syndrom jedynej. Tak naprawdę, na oko, jakieś 90% tematów jest tym spowodowanych (wszystkie o zainteresowanie ze strony laski, o to jak się zachować, żeby nie zjebać i pół miliona innych). I jest to tak naprawdę coś na co każdy musi uważać, w każdej relacji z kobietą. Nawet osoby bardziej doświadczone w relacjach z kobietami.

Chociaż blog nie będzie poświęcony syndromowi jedynej w czystej formie. Bardziej potrzebie idei. I seksie jako słudze cynizmu życiowego.

W kwestii relacji z kobietami jestem osobą, która uważa, że kobieta i wszystko co można z nią robić jest dodatkiem do życia. Jednak z dodatków do życia jest to dodatek niezbędny

Relacja z kobietą jest od tego, żeby się nią cieszyć. Nie rozkminiać zbytnio, nie wybiegać zbytnio w przyszłość. W trwalszej relacji kobieta ma być kochanką i stać twardo u boku jak cały świat się jebie na głowę. Bez żadnej pieprzonej transcendencji... że jest całym światem, wokół którego się kręci życie, bo jest tą jedyną i wyjątkową i niezbędnym klockiem, bez którego wieża pierdolnie. Dużo osób tak uważa. To są w sumie osoby najbardziej zagrożone syndromem jedynej. Bierze się to z potrzeby idei.

W sumie każdy potrzebuje idei. Mam koleżankę. Koleżankę, z którą byliśmy w każdej możliwej relacji. Koleżankę zakochaną bardzo we mnie. Koleżankę, z którą związku nie chciałem, bo gdzieś ta chemia wygasła, ale którą zawsze uważałem za laskę inną niż wszystkie. Za wyjątkową. Nie robi fochów, nie testuje za bardzo i nie bawi się w gierki i te babskie manipulacje (może dlatego nie ma chemii już?). Piszę w czasie teraźniejszym, ale w pewnym momencie pisałbym to w czasie przeszłym. Dlaczego?

Z tą koleżanką w pewnym momencie, będąc na zakręcie życiowym, mieszkałem parę tygodni. Znając jej uczucia, stwierdziłem, że nie będzie żadnego seksu, żeby nie komplikować.

Powiem Wam, że seks jest narzędziem tworzenia uczuć i emocji. Sprawa jest prostsza niż się wydaje. Cała relacja z kobietą i jej emocje wobec Was biorą się z seksu. Laska zaspokojona, laska szczęśliwa, lojalna i oddana Wam w każdym aspekcie. Czyli dla Was wyjątkowa. Brak seksu, czyli brak zaspokojenia - brak emocji, laska zaczyna mieć wyjebane i zaczyna być oschła. Dobitniej - brak seksu - brak kobiety.

Takie syndromy przytrafiły się mojej koleżance. I to już po okresie mieszkania ze sobą. Po prostu była nie do poznania. A to zaczęło wywoływać emocje. We mnie.

Co znaczyło, że znów pojawił się seks.
A to zaczęło wywoływać emocje. U niej.
I normalna kobieta znowu zamieniła się w tą wyjątkową.
Wyjątkowa pozostała jednak w racji odniesienia tego pojęcia do przeszłości. W głowie stworzył się cyniczny obraz rzeczywistości:

Seks jest fundamentem miłości. Przepraszam źle. Dobry seks, który zaspokaja kobietę jest fundamentem miłości. To jest ten klocek, na którym buduje się resztę relacji. To on tworzy w kobiecie miłość. To on tworzy w niej uczucia. Nie ma co dorabiać do tego większych ideologii.

Ponadto.

Mimo wiedzy, jaką posiadam o relacjach damsko - męskich, mimo poznania w życiu wielu kobiet i przejścia z nimi przez wszystkie możliwe relacje, gdzieś z tyłu głowy tkwiła zawsze potrzeba idei. Idei takiej, że jednak nie każdej kobiety dotyczą prawidłowości, o których traktuje także ta strona. Kobiety, przy której wiecie, cała ta Wasza wiedza może iść w zapomnienie, bo po prostu relacja jest naturalna.

Co także ciekawe, każdy z nas ma potrzebę idei. Syndrom jedynej u kogoś kto jest go świadomy, a u kogoś kto w niego wpada bez wiedzy, różni się tylko brakiem emocji.