Chyba pisanie pozwala uwolnić emocje. Chyba dzięki wylewaniu myśli, już na coraz bardziej, przysłowiowy papier można uporządkować swoje przemyślenia i nadać im postać jakieś wiedzy. Jakiej prawidłowości. Chyba dlatego powstał ten tekst.

Chciałbym opowiedzieć historię. Historię o tym, że tak naprawdę największym błędem jaki popełniamy w relacjach z kobietami jest tak zwany syndrom jedynej. Tak naprawdę, na oko, jakieś 90% tematów jest tym spowodowanych (wszystkie o zainteresowanie ze strony laski, o to jak się zachować, żeby nie zjebać i pół miliona innych).

Ostatnio odświeżyłem sobie stare blogi na tej stronie. Wśród nich oczywiście nie mogło zabraknąć blogów słynnego Bane'a. W jednym ze swoich artykułów Bane pisze tak: doszedłem do wniosku, że pewność siebie [ta rzeczywista - nie będąca tylko gówniarską pozą] to nie wszystko. To fundament. Bardzo mocny fundament, jednak nie aż tak mocny, jak może być, gdy jest dodatkowo wsparty pełną akceptacją.

Ale dawno Was nie zamęczałem swoimi wypocinami. No cóż, czas to zmienić A że temat, nie bardzo poruszany to może i warto.

Nawet nie wiem, pod jaką kategorią umieścić tego bloga. Bo niby to akcja, też i w klubie, ale głównie chodzi o historię. Mniejsza z tym..

Wstępik przydługi

Muszę sobie zrobić przerwę od pisania, więc napiszę bloga. Pisanie od pisania odskocznią. Niniejszy wywód poświęcony będzie angażowaniu pewnych zasobów w relację.

Zasoby to wszystko to co wkładamy w relację. Emocje, czas, przedmioty i jakikolwiek inny wysiłek

Powiem Wam, że ostatnie miesiące utwierdzają mnie w przekonaniu o tym jak ważne są emocje w relacjach damsko - męskich. Ba! Mało tego. Zaczynam uważać, że jest to w ogóle termin kluczowy i chyba najważniejszy.