No, to skoro już się uzewnętrzniłem w poprzednim wpisie, znacie już całą moją historię. Pora, żebym wreszcie dał jakieś informacje o postępach, co nie? No to jedziem...

Najpierw widzę niedaleko stacji naprawdę niczego sobie dupeczkę, ale się nie przełamałem. Musiałem coś załatwić i liczyłem, że ona jeszcze tu wtedy będzie. Oczywiście nie było, wsiadłem więc w pociąg i ruszyłem do domu. Odnalazłem wagon, w którym siedziała kolejna lasencja. Usadowiłem się obok i obserwowałem, co czyta. Szybko się zorientowałem, że znam tę książkę. Byłby więc już temat na opener (zdecydowałem za radą na chwilę wrócić do indirectu), ale sposobności brakowało - naprzeciwko siedział najpierw jeden, potem dwóch facetów. Mimo to pod koniec podróży mieliśmy już intymność. Rozpocząłem gadkę.

Dupa - skądinąd bardzo sympatyczna - wysiadała dopiero parę stacji po mojej, więc było dostatecznie dużo czasu na zamienienie kilkunastu zdań, a potem spróbowanie wyciągnięcia telefonu. Najpierw gadaliśmy o książkach, potem o uczelni (cztery lata starsza, ale pomyślałem sobie "chuj"), jeszcze o czymś, a gdy już powoli musiałem się zbierać, zająłem się kwestią telefonu.

Ja: No, zaraz będzie [nazwa mojej stacji], a fajnie nam się gadało, więc może wpisz mi swój numer.
Ona: Oj no wiesz, chyba nie bardzo, bo mam chłopaka, a jemu chyba by się nie spodobało, że rozdaję telefony...
Ja: Hmm... no w sumie słusznie. Ale i tak warto było zapytać.

Tak, wiem - z dupy odpowiedź. Ale co zrobić? Nie przyszło mi nic lepszego do głowy, zresztą to i tak chyba nie był ST. Wysiadłem więc, a zaraz potem zacząłem się zastanawiać: no i o czym ja napiszę na blogu? O tym? Trochę mało.

No więc wychodzę z tunelu i zauważam... łał, taka fruzia, że hau-hau-hau! Widzę, że kieruje się na przystanek autobusowy, ja co prawda w drodze powrotnej z autobusów nie korzystam, ale myślę sobie, że spróbuję chociaż do niej podbić. Najpierw do kogoś tam dzwoniła, potem zaczęła się przechadzać, ja myślę nad openerem, a tymczasem ona wyciąga fajki. Bez namysłu podchodzę i proszę o użyczenie. No i się zaczęła półgodzinna rozmowa, bo tyle czasu czekaliśmy na jej autobus.

Owa laska okazała się dziewczyną nie tylko sexy, ale też nice. Bardzo dużo opowiedzieliśmy o sobie nawzajem. Nie było negów, choć oboje co jakiś czas rzucaliśmy się jakimiś niezobowiązującymi prztyczkami. Jest dwa lata starsza (do przyjęcia). Zdawałem sobie sprawę, że o telefon muszę poprosić odpowiednio wcześnie, bo jak przyjedzie autobus, nie będzie już na to czasu. Zapytała tylko trochę wyzywająco "A po co ci mój numer?", na co ja odparłem, że po to, by się kiedyś spotkać i pogadać. Nie było już dalszych problemów: ona podała swój, ja puściłem jej strzałkę i tyle. Wcześniej w pewnym momencie zadzwoniła moja komórka - babka od ulotek chciała ustalić harmonogram. Przeniosłem to na za godzinę, a tymczasem mieliśmy kolejny temat do rozmowy - czym się zajmujemy. Kiedy wsiadała do autobusu, przykazałem, że raczej nie wcześniej niż za dwa tygodnie będzie się można spotkać, bo wcześniej, o czym już wspominałem, będę zawalony. Nie wiem, jak będzie później, ale na chwilę obecną wydawała się chętna spotkania.

Zdobyłem jej telefon. Tym razem nie mam wątpliwości, że doszło do podrywu indirect. Powiedziała, żebym poszukał jej sobie na Naszej Klasie. Tak też po powrocie do domu zrobiłem, dodając ją do znajomych. Przy okazji obejrzałem zdjęcia, które mnie niestety trochę zaniepokoiły. Na ich podstawie wywnioskowałem, że znalazła sobie chłopaka w marcu i przynajmniej w październiku ciągle byli razem. Ale kto wie, jak będzie teraz? Trzeba się przekonać samemu.

W niedzielę powinienem do niej przekręcić.